Zo is het mooi geweest.

Vandaag start de laatste ronde. Nog 1x chemo; nog 1x de ziekmakende, kotsneigende strijd in. Dan is het campertijd. Start laatste ronde. Afscheid van de afdeling oncologie. Van een pracht stel betrokken mensen. 20 mini Bossche Bollen gaan mee. Mede patiënten ontmoeten. Een lunch date met Henk. Over een week 2 dagen Amsterdam. De Hotel vrijkaarten, gekregen bij de aankoop van onze fietsen, bleken 1-9 te verlopen. De 2e dag samen naar Pirates. Hoop dat we het trekken. En a.s. zaterdag is de hele familie uit. Ieder heeft een eigen bezigheid. Kan dan niet mee, nog te zwak. Misschien komt er wel iemand kaarten, want de gebruikelijke Scrablle winst is met chemo niet te halen. Goed dat we de 23e oktober vertrekken naar Z Spanje. Zon blijkt toch goed te zijn om kanker te voorkomen. Zelfs KWF lan er niet meer omheen. Nivea zal nu als KWF sponsor wel weglopen. Zon is vitamine D. Huidkanker blijkt daaraan ondergeschikt. Evolutie? Voortschrijdend inzicht? Heb de afgelopen weken keihard gewerkt. Veel projecten kwamen langs. En wat spartelende, nu even wat minder gestructureerde mensen. Communicatie en openheid/transparantie blijken belangrijke items om stress te voorkomen. De kantoornaam is om naar Naber Van der Veer Garantiemakelaars. Den Bosch zag er zaterdag geel/groen van. Er zijn zo'n 500 Bossche Bollen uitgedeeld 'in de doelgroep'. Op de Bossche markt werden balonnen uitgedeeld. En maar 1 auto de vernieling ingereden (Toine je kon hem toch ook gewoon inruilen?).
En Herman bracht een verfrissend cadeau mee. Jongen wat zal mijn lijf glimmen. Na de chemo, want die lucht krijg ik toch niet weg. Er zijn weer veel kankermensen langs geweest. Weer veel complimenten ontvangen in de sfeer van "wat zie je er goed uit" , "knap hoor dat je dat kan" en ten slotte "ik zou het niet kunnen". Dat laatste is onzin. Ik kan het ook niet zo maar even en het hoort bij me. Er is zoveel wat ik niet kan ..... 16 oktober a.s. Afscheid van een kantoor/management leven. Wordt een leuk feest met panel discussie. Alleen nog project adviseur. Ad hoc. Voor een paar opdrachtgevers. Heerlijk. Huizen en daardoor soms wijken bouwen. Dat ik het mag. De omgeving mee vormgeven. Het leven is de moeite waard. Maar nu eerst even wat cellen kapotmaken. Ook de goede.

Gedicht van een schatje

                    each minute must be guarded                    
                    made worth the while somehow
                    there is no "other moment"....                    
                    the moment is JUST NOW
                    JUST NOW is the hour that's golden
                    the moment to defend
                    just now has no beginning
                     just now will never end.

Samen uit, samen (t)huis

SAMEN UIT, SAMEN (t)HUIS

Vooral de keuze van een nieuwbouwwoning wil nog wel eens wat krap zijn. Soms ben je al blij dat je in aanmerking komt. Maar gelukkig komt het voor, zeker nu de Groote Wielen en Empel op stoom komen, dat er wat meer keuze is. Dan gaat het, veelal door je budget, om hetzelfde soort woning. De tweekapper of de hoek- of rijwoning zijn toch alternatieven voor de ideale vrijstaande woning. Gewoon zo’n huis met een zadeldak, lekkere tuin en terras en wijds uitzicht. Maar dat is, ook door het uiterst beperkte aanbod en de hoge prijzen, voor velen een onvervulbare droom.

Voor een makelaar is het een specialisme om te helpen bij de juiste keuze. Van de week mocht ik het even doen. Fijn. De jongelui vroegen er zelf om. Stelden zich kwetsbaar op. Ik mocht, terwijl ik toch maar even binnenliep mijn mening geven. Hartstikke leuk, maar link. Mijn collega, een ouwe rot in het vak, trok zich bescheiden terug en liet me gaan. Dan merk je al snel wie van de twee het financieel bekijkt en wat diens achtergrond is. Wie de emotie de ruimte geeft, wie de ratio. En beiden goed geschoold, gaan dan ook met elkaar een discussie aan. O die goede oude tijd dat dit mijn dagelijkse werk was. Beide projecten die voorlagen heb ik geholpen op te zetten. Ik hoorde me nu het consumenten verhaal vertellen tegen de aspirant bewoners en voelde het als een soort examen. Neem daarbij het gegeven dat ik (groot-)vader ben van een mondige (klein-)kinderschare en onze klanten werden voorzien van alle kennis en argumenten die ik bij me had. Tjonge, die hebben thuis een verhaal.

Later hoor ik dat ze kochten wat ik hoopte. Wat ik niet benadrukte, maar samen met ze opbouwde vanuit hun eigen behoefte en situatie. Dat de laatste woning van dit project nu verkocht blijkt deed mij niets, dat wist ik niet. Ik hoop alleen dat ik over een jaar mag komen kijken als ze er wonen. En als die kinderen komen over een aantal jaren kom ik ze wel helpen bij het volgende huis, als dat nodig blijkt. Heerlijk dat werk.

Bericht van een volkomen onbekende

De meest warme reacties krijg ik binnen. Van mensen die ik niet ken. Samen delen is het goede gevoel. Daar kan je iets mee. Inmiddels ruim 27.500 klikken vanaf januari, zo'n honderd gemiddeld per dag. Ik voel me niet bekeken. Delen. Elkaar vasthouden en in de gaten houden. Nog voldoende privacy. Van onszelf.

Kijk dit is een bijzonder bericht wat ik deze week ontving.

hai Andre,

Ik heb een stuk van je webloge gelezen erg goed dat je het zo bij houdt, ik

heb een broer verloren aan slokdarmk...

Ik herkende een heleboel van wat je schrijft, mijn broer is 37 geworden ook

geopereerd door Prof Tilanus in oktober 98

in 17 maart 1999 is hij overleden.

Ik ben blij voor jouw dat je het overleeft heb, mijn vader is genezen van

slokdarmk.. en zijn broer ook overleden het zit dus in de familie.

Ik loop zelf met controle voor slokdarm in amc, een keer in de tweejaar

controle tot nu alles goed ik ben nu 39 jaar

Ik vind het mooi dat je je verhaal deelt.

Met vriendelijke groet,

Lorentz

Welkom thuis

Bouwvakvrienden en andere vakantiegangers. Hoop dat iedereen goed uitgerust is. Er is veel te doen en je hebt weinig gemist als je Nederland even aan ons liet. Dus aan de slag want in de vakantie is een onderzoek van ons kantoor wereldkundig gemaakt waaruit blijkt dat er veel andersoortige huizen gebouwd moeten gaan worden. Rapport digitaal beschikbaar. Dus aan de slag! Met mij gaat het weer bergop. Zit nog in Balk, maar ben morgen weer in het Bossche thuis. De rest lees je in de vorige berichten.

Warme bakker aan huis

Ik schrijf dit vanuit de Antaris sloep, afgemeerd voor ons paleisje in Balk. Op het terras de twee jongste kinderen en Ella en Jorinde, mijn vrouw. Zon hoog aan de hemel. Ik, ivm chemo, met trui en boddywarmer aan. Met een knorrende en rommelende maag. Zojuist met en door zoon Matthijs het dorp ingvaren om het Friesch Dagblad ('Christelijk Dagblad' is de subkop) te scoren, de kaart naar Cornelis, slokdarmkanker (gehad) en morgen 40jr getrouwd, te posten en een Hollandse Nieuwe afgerond met een goed glas rosé te scoren. De schipper houdt het bij de cola, maar die heeft pas sinds kort zijn rijbewijs! De boten om ons heen zijn klaar voor de zeilwedstrijd morgen. Ook de sloepen. Want waar kan je meer van zo'n wedstrijd genieten dan vanaf het water. Afsluitend komt een feest. Daar kan je de chemo mee doorkomen. Het gaat weer bergop, al ben ik weer kilo's afgevallen. Ook heb ik de laatste week wat veel spanning gehad. Als men om je heen niet communiceert en alleen zichelf verstaat en zo vervalt in herhalingen kan je dat juist nu even niet hebben. Ook al is dit een uitzondering op de talloze schattige mensen. Als het te dichtbij komt in deze periode grijpt het je aan. Maar oké; we zijn er weer. We gaan de tweede week in van deze chemoronde en het wordt weer genieten.
Het was de afgelopen week ook genieten met Jan, kleinzoon van een groot en warm bakker, zoon van een goede collega/vriend, die eigen gebakken koekjes kwam brengen. Havermout koekjes dit keer. Verukkelijk. Eerder bracht zijn pa ze mee, maar nu kwam Jan zelf ook. Net voor de start van zijn eerste middelbare schooljaar. Gymnasium gaat Jan doen. We zullen meer van hem horen.
En dan het overige bezoek. Iedereen spaarde me. Vroeg hoe het ging. Bleef thuis of op vakantie. Ondanks mijn voornemens er zelf op uit te gaan, is me dat door de algehele malaise slechts 1x gelukt. Toen ik thuis vertelde op ziekenbezoek te gaan was er dan ook even verwarring. 'Wie is er ziek?' was de vraag. Ik dus. Komende week hoop ik er weer op uit te trekken naar mijn goede vrienden.
15 oktober a.s. dreigt mijn afscheid officieel gevierd te worden met een thema bijeenkomst. Dat lijkt me leuk. Afscheid van de relaties. Start van een periode als adviseur van de organisatie. Maar eerst vanaf komende week de aktie naamswijziging kantoor. NABER & VAN DER VEER Garantiemakelaars. Iedereen op de foto voor de site, reclame en communicatie, dus maar eens een nieuwe look aangemeten bij de opticiën. Je ziet wel. Vanag 11-9 moet het einde chemo zijn. Vanaf medio oktober staat de camper klaar. Vanaf dat moment wordt dit een gezelliger web-log hoop ik met o.a. reisverhalen. Eerste reisdoel zuid Spanje zijn we aan het voorbereiden. We zullen op die reis ook vrienden aan doen. Er meldden zich deze week nog twee goede vrienden die nabij Malaga een oud hotelletje willen overnemen. In de buurt van 2 oud overbuurjongens die met succes een erg leuk hotel runnen daar. (http://www.casadoncarlos.com). Ze zijn kanjers in koken, gastvrijheid en bedenken van leuke arragementen. Ook wilden we naar Fico & Olga Perret. Daar zijn we al jaren mee bevriend en veel op bezoek geweest in N Spanje. Maar deze week bereikte ons het bericht dat Fico plotseling is overleden. Hartstilstand. De komende week wordt hij begraven. Erg, heel erg.

Schatten!

Eerste schat: aan mijn bed. All tijd. Drukke agenda maar reageerde direct op mijn bezoek oproep. 10 uur vanmorgen zat Anke hier. De kamer is direct gezellig we hebben het overal over. Eerlijk, zonder voorbehoud. Tweede schat: moet (nou ja) morgen op vakantie. Florida. Met zijn gezin. Laatste werkdag in de eien zaak je kent het; alles moet af. Maar hij zit hier om 11 uur. Vers Telegraafje, goed gesprek, brainstormen. Heerlijk Ruud bij je te hebben. En beide bezoekers kenden elkaar weer via via. Derde schat: de medische ploeg. Veel gewisseld, veel op vakantie. Vierde schat: buurmeisje van 1 gebouw verder. Het is feest. Intiem. Haar lieve Jacques mag morgen naar huis. Feest. Gaatje in nier en een derde stoma Feest? Schatten zijn het. De wereld is mooi.

Welkom in het Erasmus

Diverse malen is me gevraagd "als ik iets kan doen, laat het me weten". Nou graag dan. Het ware me dierbaar dat Jorinde een paar dagen rust heeft. Die wordt stapel van me. Dus als iemand morgen eind van de middag op bezoek wil komen; graag. Chemo gaat nu weer voor de 5e maal beginnen. Hierna nog 1x. Vooral voor bouwkundigen leuk dit pandje te zien. Ik hoor wel. Mail me gerust. andre@vanderveer.nu. Of sms op 0653-165121