Nu we een week en ruim 1.800 km onderweg zijn, is het tijd iets te laten horen op de web-log. Na het geweldige afscheidsfeest met ruim 300 gasten, de opbrengst van inmiddels 7.000,-- voor de woon-wereldreis, de geweldige verjaardag van Jorinde op zondag de 21e, zijn we op maandag vertrokken. De camper (Knaus-Renault Sun Ti 600LF) rijdt als een zonnetje. Met een snelheid van 120 km op de grote weg en 100 op provinciale wegen gedraagt hij zich als een luxe personenwagen. Cruisse control op 90% van de route. Al na 2 dagen zijn we in Spanje bij onze vriendin Olga. Het gaat goed met haar. Moedige vrouw zo kort na het overlijden van haar man Fico. Voor zus en zwager, die daar een weekje op bezoek zijn en ons maakt ze een "eenvoudige" lunch. Dat betekent bij haar een groot culinair feest. 's-Avonds in Bissbal gaan eten en de volgende morgen, toen de telefoon en dus internet het na een maand weer deed bij haar thuis, verlieten we met camper de oprit, onderweg naar vrienden in Sitges. Genoten en als vorsten ontvangen. De kinderen beter leren toepen. Zitten nog bij te komen de schatten. Hun schat van een moeder geniet in volle teugen en hun vader geeft tijdens het toepen wat wiskundge tips. Ook blijkt hij een gedreven deler :-(. De regen dreef ons na 2 dagen naar Valencia. Jammer, want de geplande Sitges lunch verviel daardoor. In Valencia was het tussen de 22 en 26 graden. Geweldige stad. Prachtige gebouwen en authentieke binnenstad. De scooter blijkt een uitkomst en zeer handzaam, ook bij het op- en afrijden achterop de camper. We hebben inmiddels ontdekt dat echte Spaanse restaurants, met foute (veel te felle) tl verlichting en vol Spanjaarden, de beste en meest betaalbare zijn. Een fles huiswijn van 3,75 is mede verantwoordelijk voor een eindfactuur van nog geen 50,-- voor 2 personen. Daarnaast ontdekten we camperplaatsen voor 7,-- per nacht en slechte campings voor een 4-voudig bedrag. Hier in Benidorm zijn we vandaag aangekomen. Al een bezoek aan het prachtige park gebracht en de medewerkers gesproken. Het camperleven is prachtig.
Vanaf 2007 is mijn professionele, arbeidzame leven geëindigd door verkoop van mijn zaak en direct aansluitend geconstateerde slokdarmkanker. Aanvankelijk leek dit genezen, maar augustus 2011 blijkt de kanker nu in volle hevigheid en ongeleeslijk terug.
dinsdag 30 oktober 2007
maandag 22 oktober 2007
WEG
Dinsdag jl nam ik afscheid van mijn kantoor. De relaties waren getuige van een zeer geanimeerde discussie over Wonen onder leiding van Wouke van Scherrenburg. Echt onder leiding, want de heren wilden wel eens ontglippen maar kregen daar de kans niet voor.
Voor aanvang ontstond een file. De opkomst was overweldigend, zo’n 300 mensen. Allemaal met eigen auto, dus ook het parkeren leidde tot problemen. Prachtige cadeau’s en reeds nu ruim € 6.000,-- voor de Woon Wereldreis. Wie nog een bijdrage wil leveren? Rekening nummer 58.98.60.666 tnv AGJ van der Veer ovv woonwereldreis. We gaan het geld zelf naar een slechte woonplaats brengen om de woonnood te lenigen.
Zondaag de verjaardag van Jorinde gevierd. Volle bak. Vandaag gaan we vertrekken voor 5 weken naar Zuid Spanje. De camper is geladen, stond voor de deur en komt morgen weer de stalling uit. En dan ontspannen en loslaten. Als oncologen en chirurgen dan tochg geen belangstelling voor me hebben ……. En de twee thuisblijvende kinderen moedigen ons aan langer weg te blijven ...
We blijven de weblog aanvullen met nieuws! Zo nu en dan zelfs een foto.
Dank voor de enorme belangstelling.
vrijdag 5 oktober 2007
Controle!!!
We waren weer in Rotterdam Erasmus. Woensdag. Zowel bij de chirurgenploeg van Professor Tilanus als bij de oncologen. Tilanus liep ik tegen het lange lijf in de gang. Heb hem nog eens een keer uitvoerig gecomplimenteerd als Tita Tovenaar. Een wonderlijk mens en een bijzondere specialist. Even een herstructurering van mijn lijf. Mijn slokdarm weg, maag omhoog en vrijdag jl een 8 gangen diner. Gisteravond een pracht feest met heerlijke catering en veel wijn. En dat doe je alsof er niets gebeurd is.
Dus, Tilanus echt een fors compliment gegeven. Na het bloedprikken voor de oncoloog, op naar de chirurgen ploeg van Tilanus op Heelkunde. Daar was de top assistente Marijke weer met haar charme offensief bezig. Trof een 84 jarige man met zijn echtgenote op zijn verjaardag aan. Diep in de put zat hij tegenover ons. Kon geen slok meer nemen. Geen passage mogelijk en moest direct door naar castroscopie en dan naar een ziekenhuisbed. Je zult zo je verjaardag maar moeten vieren.
Ik kon hem als cadeautje even opbeuren en dat werkte echt. Toen hij hoorde dat dat stralende lijf tegenover hem nog maar enkele maanden geleden een slokdarm mocht weg laten nemen was hij blij verrast en werd hij rustiger. Heb er een soort reclame spot van gemaakt voor de afdeling Heelkunde-Erasmus. Hij was direct veel rustiger. Ging op zijn gemak door naar wat hem zou overkomen die dag. Zielig, pijnlijk. Hem mijn kaartje gegeven voor als hij wil praten.
De chirurg, die vandaag bijgestaan werd door het verpleeghoofd van de oncologie afdeling (leermoment) was erg tevreden; ik ook. Die droge keel ’s-morgens? “dat is normaal. We hebben flink huisgehouden in dat gebied en kunnen niet altijd voorkomen dat we speekselklieren raken. Gaat meestal na maanden over. Als het na 9 maanden niet over is, gaat het niet meer over.” Oké. Helder. Over 3 maanden terugkomen. Drinken dus voor het naar bed gaan?
Dat vond de oncoloog prima. Vooral spoelen met alcohol blijkt heilzaam, als je de vraag op de juiste manier stelt/manipuleert.
En dat “vertrek maar richting Z Spanje” was nu ineens “vertrek rustig naar Z Spanje”. En “ik hoef je niet meer te zien. U bent ontslagen” Dat klonk heel aardig. Zouden ze in de Tweede Kamer en met de vakbonden ook zo moeten regelen. Zo heerlijk om ontslagen te worden. Zo spontaan. Een afdeling om geen “tot ziens” tegen te zeggen. Jammer dat op de verpleegafdeling bijna al mijn vriendinnen weg zijn naar andere afdelingen. Toch leuke meiden die er wel waren toen we even gedag gingen zeggen. En Wietske uit de nachtdienst stuurde nog een mailtje dat ze mijn kaartje had ontvangen. De schat.
Door naar mijn zusje en haar nieuwe man uit de USA.
Die verbleven nu in Rotterdam na 2 weken ’s-Hertogenbosch. Ze rijden nog steeds in onze Chrysler, genieten van Nederland en denken terug aan hun prachtige feest van afgelopen vrijdagavond. 8 gangen in de Oude Herberghe. Beide families nader kennisgemaakt. Erg leuk.
De nacht in de bruissuite van Hotel Central.
En op zaterdag een vaartocht over de Binnendieze en rond het middaguur een surprise lunch met bijna alle neven en nichten Van der Veer met hun kinderen in de Raadskelder op de markt.
Vandaag Jan weer aan de lijn gehad. Gaat redelijk goed met hem. Alleen de zure haring niet en soms wat maagzuur. (weet niet waar hij het over heeft, onherkenbaar, bofkont). Geniet wel van het leven en kan niet gemist worden. Moet voor de twee kleinkinderen zorgen.
Gisteren naar de camper gaan kijken. Geweldig. Die wordt erg mooi en is nu bijna klaar. De lange lijst van opties is nagenoeg afgewerkt en zeer deskundig gedaan door www.autoservicetilburg.nl . Geweldige mensen die Van Santvoord jongens. Door de import door hun van onze spiksplinternieuwe Knaus camper hebben we erg veel geld bespaard. Ook mijn zus en zwager waren er om naar hun nieuwe camper te komen kijken.
Toen snel door naar het ziekenhuis in den Bosch, want dat rare plekje op mijn voorhoofd, misschien wel huidkanker zij de chirurg, moest even door dermatologie bekeken worden in den Bosch. Lijkt mee te vallen. Smeerseltje gehad en over twee weken terugkomen. Net voor de grote reis. Voor die tijd zie ik mijn oude collega Bas nog. Ga ik op de koffie. Heeft huidkanker. Kan hem dan veen vragen of dat allemaal zo mee valt als de medici beweren.
Zo ben je druk met niks, of niet dan?