woensdag 16 april 2008

Pfff

Het leven is vaak zo dubbel. Vanavond na 7 uur word ik gebeld door het Erasmus, de specialist, rechterhand van de professor aan de lijn met de uitslag van de CT scan van vrijdag jl. Want ik werd verrast met een ver naar voren geschoven scan. Ik zou pas in juni aan de beurt zijn, maar binnen een paar dagen belt onze Marijke, secretaresse van de prof dat we al vrijdag jl aan de beurt konden. Cursus aan Neprom afzeggen, agenda om, maar wat graag. Je kan maar weten hoe het er nu van binnen uitziet. Twee nachten nagenoeg niet geslapen door maagzuur. Verschrikkelijk. Onhoudbaar. Bijna rechtop gezeten. Vannacht wel goed geslapen en vanmorgen onderweg gebeld met Marijke die wist dat ik op de planning stond gebeld te worden vandaag. Monique en Bart (schoonzus en zwager) zijn als de ondersteuningstroepen maar komen eten vanavond. We gingen nog niet aan de tafel of de specialist aan de lijn. In alle rust en met alle tijd en met excuses dat het wat later werd. Man hou op. Ik hou van je. Alles is oké; prachtige longen, nier, milt en lever. Dat laatste maakte dat mijn zwager denkt dat ze de verkeerde scan hebben gezien. Maar toch maar eens een flink glas hierop gedronken. Om de wond te ontsmetten. Want de operatie blijft staan. Gevraagd dat pas in juni te oden. Want eerst willen we heel veel vakantie houden. Wat een mensen daar in het Erasmus.

En dan loop je naar de kamer om iedereen en alles te kussen de God te danken en gaat de telefoon weer uit Rotterdam. De vrouw van Jan van Santen, mijn kamermaat en operatiegenoot. We hebben lief en leed gedeeld. Hij was vanmiddag ook in het Erasmus. Pijn aan de rug. Leek onschuldig. Maar de oncoloog heeft uitgelegd vanmiddag dat het fataal is. Dus Jan redt het niet. Keihard, binnen een paar minuten. Mijn God wat een klootte ziekte en wat is alles betrekkelijk. Morgen ga ik naar hem toe. Want die kan nu al niet meer lopen bijna en moet 3 hoog naar zijn flatje zonder lift. De schat. Die trekt het niet. Zorg voor een ander maakt je sterk. En zeker als die ander de moeite waard is en dat zijn ze bijna allemaal.

Geen opmerkingen:

Een reactie posten