Na drie dagen, 2 nachten Rotterdam, weer door Remco opgehaald en nu (ca 10.30 uur eerste paasdag) nog even in bed. Lig te luisteren naar het gerommel in de eetkamer. Daar verschijnt een paas-ontbijt buffet. Roosje moet nog van Ella komen, Matthijs ligt analoog bij te komen van een laat vriendinnen bezoek wat zich naar mijn gevoel uiterst digitaal afspeelde. Ze hebben nl beiden een digitik en het begon als zus van de beste vriend ook met en via een computerspelverslaving. Maar ontbijt zal analoog zijn als we ze op tijd (over een half uur na dit schrijven) aan tafel hebben. De eieren zijn traditioneel op vrijdagavond onder het luisteren naar Jesus Christ Superstar door de dames veranderd in prachtige schilderijen. Ella nam de hare mee naar huis, dus misschien dat Roosje daar van het tweede walletje eerst eet. We zien wel.
Ik was dus weer in Rotterdam, waar ik donderdag aankwam en na de controle door de oncologe, met mijn gesloopte rugmerg en de bloedsamenstelling naar 'mijn' kamer mocht. Daar bleek Henk, mijn nieuwe kamergenoot, ook zijn plekje gevonden te hebben. Mijn Jan, de oude kamergenoot bij de eerste twee ronden, heeft het gezien en goedgekeurd en is huiswaarts gegaan met taxi en is na 6 chemo's nu aan zijn operatie toe. Hij beloofde mij op de hoogte te houden en zag ook met groot vertrouwen de goede afloop tegemoet. Zonder angst, eigenlijk als een verlossing en afronding van een slopende voorronde.
De vervoersmethoden en medicijngebruik van de mede patiënten verrassen mij. Van om de hoek en vanuit ver weg blijken taxi's ingezet te mogen worden. Kost vermogens en kijkt mij aanzienlijk minder gezellig dan door je grote kind of echtgenote opgehaald te worden. Die moeten natuurlijk wel kunnen rijden en beschikbaar zijn. Die kosten worden ook passend vergoed. Dan de watertjes en spoelwatertjes die gratis verstrekt kunnen worden. De pillen controle e.d. Heel bijzonder zoals er gebruik gemaakt wordt van deze verstrekkingen. Maar het lijken details. Het inmiddels niet vergoeden van een rollator staat gelijk aan een bedrag van 2 taxiritten!
In het ziekenhuis was het weer fantastisch; wat een meiden en kerels. Wat een vreugde om zo geholpen te worden. Toen de grootste troep mijn bloedvaten in moest stonden er per patiënt een verpleegster en voor ons samen een oncologe en de vrouwelijke zaalarts. Dus 4 medische dames voor 2 oude mannen! Gewoon toch een leuke en een goede vrijdag met in de middag op tv de Mattheus Passion. Maar goed, Henk heeft 4 zonen met hun relaties en 1 kleinkind en ik 3 zonen, 2 dochters, met aanhang en 3 kleinkinderen en 2 op komst door te nemen. En een arbeidsverleden, een onverkocht huis van Henk en wat correspondentie daarover. Genoeg te bespreken dus. De boeken kwamen nauwelijks aan bod en de Mattheus was achtergrond geworden.
Zaterdag dus weer naar huis. Prachtige bloemen; dank je wel Stef. Heerlijke e-mails en kaarten. Zelfs een van een oude vriendin/opdrachtgever die mij de kaart meestuurde; was vergeten daar de plaatsnaam op te vermelden. Sorry Cora maar ik ben een bb-er en geen bn-er. Maar bovenal was ik blij weer thuis te zijn bij mijn vrouw en kinderen. Het misselijk worden kan beginnen. Over een paar dagen is het ergste weer geweest en is het alleen maar wachten op de grote operatie. (Google eens naar:'buismaaag') Vanuit thuis, Balk en Spanje, dus niet tussen de 4 muren en op ons, overigens zeer royale balkon.
ZALIG PASEN
Geen opmerkingen:
Een reactie posten