Elk nadeel ...

Het was goed vorige week donderdag bij de oncologe, mevrouw Groenewoud. Al schrok ik in de wachtkamer. Henk mijn kamergenoot van de laatste chemo voelde zich deze, ook voor hem derde ronde echt beroert. Hij was somber, maar keek met goede verwachtingen uit naar de maagoperatie voor hem. Dat doet vreemd aan, maar wij als ‘deskundigen’ weten dat er zonder maag prima te leven is. Vreemd als je weet hoe Bourgondisch ik leef, maar je schijnt alles gewoon, of bijna gewoon te kunnen blijven doen op eet- en drank gebied. Merkwaardig was het toen ik Henk mijn psoriasis elleboog wilde laten zien. Ik bleek het niet meer achter de elleboog te hebben en zag plots dat mijn nagels weer gewoon waren, zonder sporen van psoriasis. Zoals heel veel jaren geleden. Straks even aan de oncologe vragen hoe dat kan.

De oncologe ontving ons met een brede glimlach; ze was tevreden over het resultaat van de kuren. Bloed was weliswaar zo slecht dat een 4^e ronde niet doorgegaan zou zijn vandaag, maar de scan was hoopvol! De drie klieren klieren veel minder! Duidelijk teruggedrongen en voor de operatie optimaal, zo minimaal zijn ze geworden. En wat de tumor betreft; mogelijk iets minder maar in ieder geval erg laag, dus je weet maar nooit hoe dat er straks uitziet als je openligt, want dat blijft verrassend. Zou zo maar alleen de maag kunnen zijn maar ik reken er niet op.

Wat de psoriasis betreft: klopt, kan door chemo meer of minder worden. Bij mij dus minder, heel veel minder en dat doet me goed.

Zo heb elk nadeel zijn voordeel, zou de zojuist wel 60 jaar geworden Johan in al zijn wijsheid zeggen.

Op naar Balk nu, met Roosje (wat was het lang wachten tussen bloedafname en gesprek specialist) en Jorinde de chauffeur/verpleegster/kok/hoedster. Daar was het heerlijk uitwaaien, in de zon zitten en de volgende morgen buiten ontbijten. Wat een genot hier te zijn. Tegen 12 uur mocht ik naar Heerenveen, de franchiseclub van Robert en Jan. Kanjers die veel concepten aansturen waaronder Garantiemakelaar en Woonaccent. De gast van hen om een middagje te luisteren naar de uitleg over de makelaarsmarkt en mogelijke oplossingen. Jammer dat ik geen kantoor meer heb. Zou zo mee gaan doen met het nieuwe concept. Ik trof ook Rene daar, de koper van mijn kantoor die daar ook belangen heeft. Heeft het nu wel erg druk. Neemt veel nieuwe mensen aan en is stevig bezig. Er zijn wat collega’s wat bezorgd over zijn aanpak. Bang soms. Jammer want de Naber club is er een van samenwerken, en woord wat in de makelaardij niet goed door de spellingcontrole komt. De top is een collega die vindt dat hij een procedure moet starten tegen mijn oude kantoor omdat wij ons vergist hebben met het aannemen van een order in zijn werkgebied. Mag niet, inderdaad, maar dat wist gen mens van ons en ik ben ziek, dat wist hij. Niets mee te maken, de botte bijl er in, kanker of niet. Dat ik oude klanten van hem nog nazorg biedt omdat ze hem daarin niet vertrouwen, zal niet ter zake doen. Jammer. Jammer dat hij vindt dat dit ethisch kan en de NVM tuchtrechter straks hem terecht zal moeten wijzen. Dat is de andere zijde van collegialiteit. Dat hij weinig succes ter plaatse heeft zal ook niet zonder oorzaak zijn.

Maar nu even weer Friesland. Heerlijk genoten. De boten zijn schoon, de ramen ook. Klusjes gedaan. En ... 5 km gefietst op 1 dag en de volgende dag ... 20 km waarvan een groot deel tegen de wind in!!Heerlijk ontspannen en gegeten met Louis. Louis de beheerder en goede vriend die dag en nacht voor je klaar staat. Ook alleen deze week. Vrouw op stap. Wilde geen gast maar gastheer zijn. Verdorie. Moeten we binnenkort weer. We hebben heerlijk gegeten en wat gedronken, nou ja, wat …… En dan het gesprek. Alles kwam langs. Twee wat oudere mannen in een kerk, nu restaurant. Inspirerender kan haast niet. Het werd wat laat, 11 uur. Bijna te laat voor mij. Moe maar voldaan weer thuis gebracht door Louis die gelijk zijn late patrouille ging rijden. Geweldig mens.

Op woensdag komen dochter met man en zijn 2 lieve kinderen . Stefan, mijn bootsmaat pakt de laatste hobbels van het kleine bootje. Zorgt er voor. Gaat er mee zeilen en daar ben ik benieuwd naar. Maar rond het middaguur mag ik met de trein vanuit Heerenveen naar den Bosch. Daar kom je ontspannen aan. Thuis. Liefdevolle maatje staat op het station. Heerlijk.