Zo, dat was het ziekenhuis in Geldrop. Gips er af, de gipsmeester pakt dat knietje even aan, buigt het en stopt dan spontaan. “De orthopeed mag het afmaken, want 2x pijn doen is niet nodig” en die maakte het af. Ze moest gewoon even doorbijten en de knie buigen. Gips in de prullenbak. En wat een verrassende pijn plek in de knieholte. De vraag was wat ze toch allemaal in Oostenrijk hebben gedaan met al die spuiten ter verdoving, tegen trombose en al dat gedoe met gips en een diagnose die je nooit kan stellen vanaf een röntgenfoto. Nou ja, de reis met ambulance,vliegtuig en ziekentaxi was duur maar goed verzorgd. Rond de middag was ze woensdag thuis. Maar sinds vanmorgen denken we aan een knie kuil cysten of Baker cysten. (zie http://gezondheid.infoblog.be/3075/kniekuilcysten_of_baker_cysten_vaak_al_bij_een_bestaande_zwelling ) Volgende week kan er hier in de straat al een MRI scan gemaakt worden en de week er na gaan we terug naar dokter Vellema in Geldrop. In de behandel-/gipskamer hingen foto’s van heel bekende topsporters die daar een beurt gehad hebben, werkelijk toppers en wanden vol, dus het zal wel goed komen maar wel even duren. Roosje ligt nu op de bank, te rusten na zoveel spanningen en nu een stuk rustiger. Morgen komt de hele groep terug. Ook haar telefoon oplader en ski’s.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten