Huizenprijzen drama?

Het is niet de eerste keer dat ik geconfronteerd wordt met een markt die, na een jarenlange explosieve groei, dreigt te gaan stagneren. Minder verkopen en langere omlooptijden zijn de eerste signalen. Ook in paniek reagerende hypotheekverstrekkers, die nu de meest merkwaardige fratsen uithalen, nadat ze eerst jaren het geld als het ware achter je aan kwamen brengen en dan het liefst zo veel mogelijk. Er werd veel lucht gefinancierd en vaak getaxeerd door malafide figuren die schreven wat je vroeg. Lekker makkelijk, ook voor de bank die zo graag klanten won. En als er dan even iets gebeurd gaan de loketten op slot. De kranten staan er bol van, vooral doordat men in Amerika echt doorgeschoten is. Maar wat gebeurd er eigenlijk? De prijzen zullen worden gecorrigeerd naar het niveau van een paar jaar geleden. Niet meer. En dat kon toch iedereen raden? Als mijn recreatie woning in 3 jaar met 33% in waarde stijgt, of de woning in de regio ook met zo’n 25% in die periode, moeten we bij een lage inflatie toch niet raar opkijken dat zich dat een keer corrigeert? Het is voor de startende koper een geweldige kans als de prijzen met 30% dalen. Het is voor de doorstarter een even unieke kans om de duurdere woning te kopen. Stel, je verkoopt je huis van € 300.000,-- nu en koopt er een van € 500.000,--. Als de prijzen nu met 1/3 dalen praten we over een huis van € 200.000,-- en € 333.000,--. Ineens is het prijsverschil maar € 133.000,-- in plaats van € 200.000,-- en zijn de kosten maar ca. € 25.500,--  in plaats van € 41.000,--. Dus totaal maar liefst een besparing van € 82.500,--. Alleen als je je laatste huis verkoopt of goedkoper gaat wonen kan je dat beter even uitstellen. Zo’n drama is een prijsdaling dus niet. Oké, de rente moet niet te gek gaan worden, maar die corrigeert ook als je blijft wonen na verloop van de rentevast periode.