Terug van vakantie, de bouwkranen draaien weer, de economie komt weer op gang en ook de basisscholen in onze regio zijn al aan de slag. De komende week start ook het voortgezet onderwijs. Na vele weken stilstand van het “bedrijf” komt het personeel een dag vooraf de boel weer opstarten. De verbouwingen zijn veelal klaar en de nieuwe boeken zijn tijdig geleverd. Misschien wel “gratis”. De schoolgebouwen in ons land zijn bijzonder. Vaak erg saai, simpel van architectuur, simpel materiaal gebruik en vooral niet leuk. De goede daargelaten. Vooral de MBO/HBO scholen willen nog wel eens flink uitpakken. De Onderwijsboulevard in den Bosch laat daar verschillende goede en slechte voorbeelden van zien. Maar het bijzondere van de scholenbouw in Nederland is wel dat de eisen die gesteld worden bij woningbouw, niet opgaan voor scholen. Zo ontbreekt bij vrijwel iedere school een passende sportlocatie. Parkeren wil nog wel eens geregeld zijn. Een gezellige omgeving ontbreekt meestal. Het schoolgebouw verlaten is verloren raken in een uiterst saai gebied of enorm plein. Meestal geen fijne plekken. Snel naar huis, de trein, de bus. Vooral niet elkaar ontmoeten rondom de school. Maar het meest bijzondere is toch dat de huisvestingsbehoefte van de studenten ontkend wordt. Als je huizen of bedrijven bouwt moet je voldoende parkeren, wegen en voorzieningen maken. Scholen bouwen voor studenten die vaak van buiten de stad komen stelt geen enkele eis op dat gebied. Hoogst merkwaardig. Ze zijn veroordeeld het zelf uit te zoeken. Een school zou vol trots een campus moeten creëren, een sportcomplex van aanzien maken, trots zijn op de eigen omgeving, studenten binden. In plaats van een soort afwerkplek voor het minimale aantal contacturen, een plek waar je bij wilt horen. Waar het fijn is om te verblijven en waar je blijft hangen. Maar, er zijn wel heel mooie voorbeelden van hoe het ook kan.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten