Veel gedoe en theorie rijbewijs C gehaald

Druk geweest met studies dus. Vooral het rijbewijs vroeg veel tijd, maar geslaagd. Let wel, echt geslaagd. Van de 2x50 vragen had ik voor verkeer & techniek 49 goed en van Goederenvervoer 46. en het hoefde er maar 37 te zijn. Een zaal vol met taxichauffeurs, vrachtwagen mensen en alle andere soorten speciale rijbewijzen. En wat zakten er veel. Opvallend was dat er veel emotie ontstaat bij het zakken, maar heel weinig motivatie om te studeren. Een mevrouw mag vanaf januari geen taxi meer rijden als ze weer zou zakken, maar ze was gewoon aan het grappen over die situatie. En dat ik de avond er voor nog studeerde tot diep in de nacht werd door weinigen gedeeld. Idioot is natuurlijk geen cursus te volgen, 2 examens op 1 dag en in 20 minuten klaar te zijn, terwijl er 75 minuten voor staan. Maar, veel geleerd, heel veel. En voor 12 februari nog even 20 uur sturen en dan op die dag mijn C rijbewijs en chauffeursdiploma halen.
Zakelijk worden de spanningen niet minder. We vallen terug naar de status van een jaar geleden en daar heb ik een slecht gevoel bij. Dus het wordt weer tijd voor vakantie. Half januari weer en dan naar de sneeuw.
Roosje heeft een kamer gevonden; in de St Jorisstraat, van Brabant Wonen in een mooi gebouw, met 50 kamers en een binnentuin. Misschien is er zelfs nog 1 voor Matthijs.
Inmiddels is haar ziektebeeld omgeslagen van orthopedie naar een ander ziektebeeld en dat is minder, maar dat houdt ze liever voor zich. Ze is blij te weten waar haar chronische gewrichten pijnen ontstaan.
En bij de NKC verkozen tot lid van het Algemeen Bestuur en direct aan de slag met veel klussen. De ledenvergadering was een bijzondere ervaring en dat ik schriftelijke stemming veroorzaakte had alles te maken met de procedure en niet met mijn persoon.
Mooie Kerstdagen breken aan. We gaan nog een paar dagen  naar Balk en ontvangen daarna bijna de hele familie bij ons thuis. Fijne Kerst, na een wel heel woelige tijd.

Oeps allang thuis

Tja, al weer ruim een week geleden kwamen we thuis, maandag de 24e al weer. Een paar dagen voor schema. De moederhormonen van Jorinde speelden op en dat gebruikte ik als excuus om mijn eigen thuisverlangen te bevredigen. De reis vanuit Spanje lijkt steeds langer te worden, dus dat gaan we beter knippen volgende keer. Maar het was wel een temperatuur verschil van 10 graden.
Al na 4 maanden vakantie in het afgelopen jaar, hebben we het nu gehad. De camper staat bij de Renault dealer voor een eerste beurt, 15.000 km verder, en 1 jaar oud. We rijden er meer mee dan met de auto. En morgen naar de Knaus dealer voor een service beurt om daarna, half januari weer op reis te gaan. De sneeuw in. 2 weken. Daarna Italië, Schotland en eind van het jaar een grote reis naar Griekenland. Misschien schuiven we nog wat en gaan we wat meer of minder, maar de economie krijg ik hier toch niet in beweging, dus reizen lijkt ons prima om die economie te stimuleren.
Intussen gebeurt er veel om ons heen. Heel veel. Makelaars die met hun kantoor stoppen, ontslagen in  de branche, soms heel dichtbij. Stormen jagen door de onroerend branche en als daar een transactie dan dreigt te lukken gaat de financiering fout. Collega's kijken vaak wat wezenloos naar de grote boze mensen wereld en hebben allen een eigen mening. De traditionele overheerst. Helaas blijken er zelfs binnen 1 kantoor mensen rond te lopen met ieder een andere visie op wat ons te wachten staat. Gisteren twee weddenschappen afgesloten met twee jonge makelaars. Die zijn er van overtuigd dat de prijzen het komende jaar redelijk stabiel blijven. Zich zelfs wat naar boven aanpassen. Als die gelijk krijgen kost me dat een heel duur diner. Maar als ik gelijk krijg (tenminste een prijscorrectie van -10%) moeten ze mij tracteren op een goedkoop etentje. Want dan hebben zij (en ik) het moeilijk genoeg. Met de oude rot uit het vak waar ik gisteren bij ons mee at was niet te wedden. Die vond -25% de verwachte correctie en ik eigenlijk ook. Die was met mij van mening dat dat maar een correctie is van een paar jaar lucht uit de markt halen. Dan gaan er wel koppen rollen. Zeker als de makelaars geen creatieve oplossingen gaan bedenken en zich zo traditioneel blijven gedragen als ze de laatste, belachelijk goede jaren, deden. De makelaar die deze bedreiging als kans ziet gaat winnen en daar valt niet mee te spotten.

Maar eerst komt er een sanering. Die is al gaande. Wordt divers ingevuld. Maar bijna iedereen vergeet dat goed management nu vooral bestaat uit het vinden van de tools die nodig zijn om de markt te bewegen. Vooral ontwikkelaars komen bijna allemaal niet verder dan projecten stil te leggen, posities te verkopen en naar buiten te kijken wanneer de storm weer gaat liggen. Dat is geen management, maar lijden. Dat is te mager en heeft niets te maken met ondernemen.

Helaas heb ik er nog steeds last van dat die dingen fout gaan en maak ik me zorgen over mijn eigen belangen. Ik wil mijn energie volledig geven om organisaties, maar vooral mensen, materieel te laten overleven. Ben beschikbaar voor mensen die het even te zwaar hebben, die soms alleen maar even willen praten en controleren of ze de goede keuzes maken.

Maar maak wel de keuze.

Sint Nicolaas in het Kabinet

Spanje, 4 december 2008.

Beste Kabinetters, (het naast ons huis gelegen bouwproject)

De Sint krijgt wel de kriebel,

Weer een nieuw en nog hoger gebouw.

Als ik met mijn schimmel over zo’n dak heen wiebel,

Denk ik vaak aan jou.

Jij Bonth Van Hulten’s en andere mensen,

Jij bouwvakker, van top tot teen.

Jij vervult kopers wensen,

Jij doet dat goed naar ik meen.

Voor zevenen in de vroege morgen,

Doet Lamberto de lichten aan.

En ’s-avonds na een dag zorgen,

Gaat hij als laatste hier vandaan.

Maar al zijn Jossen, Roberts en ander volk,

Zijn er ook voor dag en douw.

Zij zijn de beste tolk,

Voor vakmanschap in de bouw.

Het Kabinet is aan het komen,

Als statig en heel stevig gebouwd.

Marius kon zelfs niet dromen,

Dat de Sint er nu al van houdt.

Want de klere herrie wordt steeds minder,

De NS neem je bijna niet meer waar.

Alleen nog een tijdje wat bouwhinder,

Maar dat is een overkomelijk bezwaar.

Vakmanschap lacht ons toe,

De vakman even zeer.

Worden ze dan nooit moe?

Ze blijven dagelijks een heer.

Vandaar goede vrienden, zie hier,

Ook voor het stallen van de Ros van de Sint,

Geen pannenbier,

Maar lekkers van een goede vrind.

Sint