Tja, al weer ruim een week geleden kwamen we thuis, maandag de 24e al weer. Een paar dagen voor schema. De moederhormonen van Jorinde speelden op en dat gebruikte ik als excuus om mijn eigen thuisverlangen te bevredigen. De reis vanuit Spanje lijkt steeds langer te worden, dus dat gaan we beter knippen volgende keer. Maar het was wel een temperatuur verschil van 10 graden.
Al na 4 maanden vakantie in het afgelopen jaar, hebben we het nu gehad. De camper staat bij de Renault dealer voor een eerste beurt, 15.000 km verder, en 1 jaar oud. We rijden er meer mee dan met de auto. En morgen naar de Knaus dealer voor een service beurt om daarna, half januari weer op reis te gaan. De sneeuw in. 2 weken. Daarna Italië, Schotland en eind van het jaar een grote reis naar Griekenland. Misschien schuiven we nog wat en gaan we wat meer of minder, maar de economie krijg ik hier toch niet in beweging, dus reizen lijkt ons prima om die economie te stimuleren.
Intussen gebeurt er veel om ons heen. Heel veel. Makelaars die met hun kantoor stoppen, ontslagen in de branche, soms heel dichtbij. Stormen jagen door de onroerend branche en als daar een transactie dan dreigt te lukken gaat de financiering fout. Collega's kijken vaak wat wezenloos naar de grote boze mensen wereld en hebben allen een eigen mening. De traditionele overheerst. Helaas blijken er zelfs binnen 1 kantoor mensen rond te lopen met ieder een andere visie op wat ons te wachten staat. Gisteren twee weddenschappen afgesloten met twee jonge makelaars. Die zijn er van overtuigd dat de prijzen het komende jaar redelijk stabiel blijven. Zich zelfs wat naar boven aanpassen. Als die gelijk krijgen kost me dat een heel duur diner. Maar als ik gelijk krijg (tenminste een prijscorrectie van -10%) moeten ze mij tracteren op een goedkoop etentje. Want dan hebben zij (en ik) het moeilijk genoeg. Met de oude rot uit het vak waar ik gisteren bij ons mee at was niet te wedden. Die vond -25% de verwachte correctie en ik eigenlijk ook. Die was met mij van mening dat dat maar een correctie is van een paar jaar lucht uit de markt halen. Dan gaan er wel koppen rollen. Zeker als de makelaars geen creatieve oplossingen gaan bedenken en zich zo traditioneel blijven gedragen als ze de laatste, belachelijk goede jaren, deden. De makelaar die deze bedreiging als kans ziet gaat winnen en daar valt niet mee te spotten.
Maar eerst komt er een sanering. Die is al gaande. Wordt divers ingevuld. Maar bijna iedereen vergeet dat goed management nu vooral bestaat uit het vinden van de tools die nodig zijn om de markt te bewegen. Vooral ontwikkelaars komen bijna allemaal niet verder dan projecten stil te leggen, posities te verkopen en naar buiten te kijken wanneer de storm weer gaat liggen. Dat is geen management, maar lijden. Dat is te mager en heeft niets te maken met ondernemen.
Helaas heb ik er nog steeds last van dat die dingen fout gaan en maak ik me zorgen over mijn eigen belangen. Ik wil mijn energie volledig geven om organisaties, maar vooral mensen, materieel te laten overleven. Ben beschikbaar voor mensen die het even te zwaar hebben, die soms alleen maar even willen praten en controleren of ze de goede keuzes maken.
Maar maak wel de keuze.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten