Lui?

Voor mijn webloglezers kom ik mogelijk lui of ongeïnteresseerd over, maar niets is minder waar. Keidruk zijn we, echt alweer bijna op stress niveau. Zo zit ik nu al weer vanaf 6.45u aan mijn werktafel. Van alles te organiseren, oude actiepunten af te werken, bestanden door lopen, alles klaargemaakt voor vandaag de besprekingen, iedereen ook op agenda punten gewezen en uiteindelijk geconstateerd dat mijn pc van slag is.
Die geeft steeds zondag 1 november aan, terwijl het toch maandag is. Hoewel, waarom komt de uitvoerder nu nog niet op de bouwplaats hier tegenover? Waarom zet Jorinde nog geen thee? (o, ik heb uiteraard al wel voor mezelf gezorgd) Waarom blijft de rustige Bordeslaan nog zo heel rustig? Ik moet me toch echt gaan kleden voor de maandagmorgen Nordic Walk. En juist als ik daarvoor van mijn stoel op sta zie ik dat het toch zondag is. Dan ben je met pensioen. Het verschil niet meer zien tussen weekend en werkdagen. Dan hebben mijn accountant en bankier gelijk toen zij van de week zeiden dat wij vooral moeten genieten, rentenieren. Dus rendement binnenhalen van een eerdere investering in plaats van te blijven investeren. Zal het dan toch gaan lukken? Zoals we gisteren in Haarlem genoten van dochter Judith en haar Ron met de kinderen Stefan en Rianne. Genieten van nieuwe en oude vriendschappen. Genieten van ons huis wat nu erg lekker in elkaar zit. Waar je elkaar ontmoet. Wat je ook doet, je komt elkaar tegen.

Camper
We hebben we ook genoten op de Kampeer en Caravanjaarbeurs. Daar gingen we vrijdags heen. De camper, nu net 2 jaar oud, staat spic en span in de stalling. Zelfs de toiletring heb ik vervangen. En een nieuwe bekerhouder bij ons bed, nieuwe toiletborstel en noem het maar op aangebracht. Want we verkopen hem toch niet. Nu alleen nog even kijken naar wat snuisterijen, de NKC mensen begroeten en bevestigen dat we de beste camper hebben voor ons doen. Alleen in de winter wat beperkt, maar wat heet. En dat smalle bed heeft ook zijn positieve kanten. Op de beurs kijk je even of er nog nieuws is wat je niet mag missen in de nieuwe modellen, maar dat bleek dus niet het geval en snel kijken leer je in de loop der jaren wel.
Tot we bij Carthago kwamen. Nieuwe dealer/importeur (Bruggink), grote stand, alle types voorhanden. Type C I 4.8 kenden we. Eerder gezien dit jaar in Dronrijp waar de vroegere dealer zat en tijdens onze Griekenland reis. Werkelijk een schitterende bak, maar de badkamer klopt niet voor ons, omdat wij die wel elke dag gebruiken. Tevreden met ons besluit door te rijden met onze Knaus wilden we deze "foute" wagen verlaten, met een "toch jammer" gevoel wat we ook tegen elkaar uitspraken. Dat hoorde een verkoper van Bruggink, die kreeg een grote smile op zijn gezicht, verleidde ons mee te komen naar het zojuist gelanceerde type 4.9 en hoefde er niets meer aan te doen ons slapeloze nachten en uren praten met Leon Bruggink te bezorgen.  Goed advies van Hans en Joke, de harde kern van de NKC. "Slaap er eerst over en neem nu geen besluit" Zondag kwamen we terug. Leon stond ons met vrijkaarten op te wachten bij de ingang en was voor de rest van de dag onder de pannen. Ondanks de komst van zijn ouders (oprichters van de zaak) en vrouw met kinderen en de afleiding in andere merk stands waar hij dealer van is, heeft hij toch het grootste deel van deze dag weer besteed aan ons. En het eindresultaat kun je zien. In april volgend jaar bij ons en nu al op:
http://www.carthago.com/fileadmin/benutzerdaten/panoramen/pano.html?pano=c49

Scooter
Het was de vraag of de motorscooter wel in de camper past, want achterop is geen optie meer. Zondagavond na de beurs meteen gemeten met Matthijs en dat bleek op de centimeter te kloppen. Op dinsdagmorgen bleek de scooter echter gestolen. Uit de parkeerkelder. Heldere beelden op de beveiligingscamera. Je ziet de heren zo naar buiten wandelen. Alsof ze een optreden voor ons verzorgden. Gezicht herkenbaar in beeld. Zeer actieve politie den Bosch is er uren mee bezig en houdt voortreffelijk contact. Dat eindigt in een poging tot aanhouding toen men hem zag rijden zonder nummerplaat. De scooter maakte een slipper, de berijder ging op zijn bek, te zacht, want hij kon vluchten. Maar dat lijkt tijdelijk stelde de politie mij. De scooter, of wat er van over is mochten we ophalen. Staat nu bij de dealer en lijkt total loss. Alleen aan onderdelen al € 2.100,-- en de koopprijs was 18 maanden en 500 km geleden € 2.900,--. Ook de helmen, het losse kabelslot en de koffer zijn verloren. We kopen exact dezelfde weer terug.

NKC
Al weer bijna een jaar mag ik deel uitmaken van het Algemeen bestuur van de NKC. Een club van zo'n 18.000 leden. De leden hebben lol in het camperen en hun eigen redenen om lid te zijn, veelal voor het blad en een paar procent om te reizen. De prijs kwaliteit verhouding is prima, de ambities van de leden veelal beperkt. Ook de verzekering blijkt een concurrerend product en is een klantenbinder. Dat men lid is laat men niet zien. Stickers of aanduidingen aan campers zoals bij de NCC ontbreken grotendeels en eigen producten ontbreken. Maar er wordt veel geboden en het blad is om te smullen.
De vergadercultuur is vanaf de aanvang een grote zorg voor mij geweest die ik ook uitsprak vanaf mijn komst. Bij ongewijzigde voortgang zou dat reden zijn mijn positie te heroverwegen. Een structuurwijziging zou het bestuur nog meer op afstand zetten.
Maar de cultuur bleef ongewijzigd en het rendement bleef uit. Het gedrag was inconsequent. Nieuwe bestuursleden werden niet gevonden. Althans niet naar het oordeel van een enkel AB lid wat selecteerde, samen met de directie. Vreemd eigenlijk. Jongeren zullen in ieder geval geen lid worden gelet op het vergaderschema en de sfeer. In een ingelaste vergadering bleken bestuursleden en directie in een soort complot met dubbele agenda's te opereren. Het schofferen door de directeur van bestuursleden werd niet afgevangen door overige bestuursleden en de aanleiding van de vergadering bleek een hele andere dan die men aangaf.
En dan bedenk je 's-avonds als je de film terug draait echt niet lang na wat je te doen staat. Zeker als je het gevoel krijgt dat, mede doordat we nog jaren verder moeten met de huidige bezetting, je het komende jaar er niets aan kan veranderen.
Ik ga weer gewoon camperen. Als lid van de NKC en ik zie wel hoe de structuur veranderd. Het zal me worst wezen. Ik rijd er geen km minder om en alle producten zijn elders ook verkrijgbaar. En als ik dan een visitekaartje uitgeef, of een opmerking maak hoef ik me niet te verantwoorden aan anderen.
Alleen dat prima blad is uniek. Ik hoop echt dat de redactie het vol houd. De rug recht weet te houden, ondanks druk van de zijde die geen enkele redacteur accepteert. Dat garanderen vakmensen mij. Maar zelfs zonder dat, wat hebben we een heerlijke camper gekocht......