Draadloos

Het is zover; zaterdag om 12 uur kreeg ik de neussonde los die met een oplosbare hechting in de maag was bevestigd. Zo nu ben ik los. Maar ook total loss. Na iedere beweging wil je rusten. Tandenpoetsen, scheren, douchen; of je een berg beklommen hebt. Maar iedere dag gaan we vooruit. Merkbaar. De buikwond is nog steeds iets open. Jorinde verzorgt die 2x daags, de thuiszorg controleert het 3x per week. Jammer, maar je kan niet alles hebben.

Nu, 2 ½ week na de grote operatie eet ik ALLES. Verse pasta met pado’s en vlees, maar ook aardappelen (zelfs gebakken) met alle soorten vlees, soep natuurlijk, Hollandse Nieuwe, toastjes ( al vorige week zondag toen ik thuis kwam), vers brood en een eitje. Allemaal in kleine porties en in een tempo wat nergens op lijkt. Maar dagelijks beter en vandaag eng zo snel als het ging.

Nog geen honger gehad. Wel vaak een vol gevoel. Nog bijna niks afgevallen, dus mag zelfs wat minder.

Bezoek komt keurig gedoceerd en brengt soms weer boeken mee; De Vliegeraar kreeg ik 4x. De opvolger (Duizend Schitterende Zonnen) dit weekend 2x. Ik heb 1,20 m boeken staan en ben nu aan het lezen toe. Concentratie komt terug. Maar er komen nog 3 chemo kuren in verband met de proef waar ik aan mee doe. We hopen snel naar Friesland te kunnen en daar te gaan lezen, heel veel te lezen.

Overmorgen hoort Roosje of ze geslaagd is (met een 7 of 8 gemiddeld). Dat wordt drank … (bloedverdunnend volgens Jorinde dus nog niks voor mij.) De 28^e is ze jarig en krijgt ze haar diploma. Matthijs haalt die dag zijn propedeuse. Dus dan gaan we eten met de familie. De goede dingen van het leven.

Relaties hebben wat moeite met mijn niet afscheid nemen. Daar gaan we wat aan doen. Na de zomervakantie. Ik kreeg nu al wat cadeaus toegestuurd, waaronder een prachtige DVD serie van Planet Earth (BBC). Genieten als we weer met een camper (jawel we zijn aan het informeren) Europa doortrekken of als we in Friesland zijn.

De bouw naast ons vordert, Frans uit Schijndel is weer thuis, met Jan gaat het prima al moet hij nog wel eens ‘spoegen’ en ik heb weer zin in klussen. Gelukkig komen de opdrachtgevers ook langs en kan ik mijn ei kwijt.