De Grote Verleiding
Het is in den Haag een bijzonder item; oude wijken weer mooi maken. Veelal noemen we het herstructureren. Dat gaat dus over stenen, maar nog veel meer over de structuur van de wijk aanpassen. Weer aantrekkelijk maken door mensen te verleiden om hier te gaan wonen. Op locaties waar je eerst niet gezien wilde worden of waar voorheen bedrijven gevestigd waren. Den Haag vindt dat ze met het geld van de ene woningbezittende corporatie, vlot de woningen van een andere moet kunnen aanpakken om zo mensen te verleiden dit te gaan doen. Dat niemand daar op zicht te wachten, met uitzondering van degene die ontvangen, lijkt me vanzelfsprekend. Vaak zijn dat dezelfde die het in het ferleden dus hebben laten zitten.
Erger wordt het als niemand meer verleid wordt. Als de plannen domweg een technische verbetering inhouden.
Meer van hetzelfde in een nieuw jasje. Vooral meer en boven op elkaar. Met woonprogramma’s waar de huidige, niet te verleiden bewoners van de wijk het wel mee eens zijn. Ook omdat de bezitter de maandlasten kunstmatig laag houd.
Wat verander je buiten de technische kwaliteit? Wat voeg je maatschappelijk toe. Wordt de wijk nu ineens wel door anderen bewoond?
Ook jammer dat verleiden vaak gebeurt door mensen die veel weten van bouwen, stenen en/of parken. Maar zijn zij degene van wie je op zaterdag op de markt of in een winkel iets zou kopen waartoe je verleid zou moeten worden? Die kunnen meedenken in wat de gewenste bewoner eigenlijk wil?
Helaas zie ik te vaak plannen die alleen technisch deugen. Gelukkig mag ik met grote partijen in onze stad meedenken als het om verleiden gaat. Bevrediging van woonbehoeften. Vaak niet eesn echt op het netvlies van de consument. Dat begon in Maaspoort (waar was iedereen toen Aqua Ducis begon?) en dat gaat door naar nieuwe uitdagingen op West. Heerlijk; doen wat mensen graag willen, maar wel sturen, samen met degene die investeren en dus bepalen. Dat is maatschappelijk heel verantwoord en echt van deze tijd.
Ik ben het niet eens met Uw betoog, en veel andere bewoners van de wijken waar U het over heeft ook niet.
BeantwoordenVerwijderenHet is opvallend dat is wijken waar weinig problemen zijn er veel meer geld in publieke voorzieningen gestoken wordt (scholen/speeltuinen/groenvoorzieningen) terwijl juist in de wijken met de meeste jeugd hier het minst voor handen is.
Er bestaat een berekening voor om de voorzieningen in wijken te kunnen vergelijken. Er bestaan ook regels voor, hoeveel er per duizend inwoners zouden moeten zijn. Het is opvallend dat juist in zgn probleemwijken de woningbouwvereniging de wettelijke eisen niet halen.
Deze ontwikkeling is betrekkelijk nieuw; pas sinds de privatisering zijn de meeste woningbouwverenigingen veranderd in makelaars met winst als doel. Sindsdien is men opgehouden genoeg te investeren in sociale woningbouw.
Er zijn overigens wel grote verschillen. De ene woningbouwvereniging is de andere niet. De grootste verzakers vinden we in de rijkere en grotere steden als Utrecht en Amsterdam. De 'beste' woningbouwverenigingen vaak in de armere, zoals Leeuwarden.