Vandaag wensen we elkaar dat het volgend jaar (nog) beter mag gaan. Dat is voor ons wat dubbel. Want ging het nu slecht of super dit jaar? Slecht toen we begonnen op 2 januari, na de feestroes van nieuwjaarsdag en bijgekomen van een geweldige wintersport vakantie met bijna het hele gezin, met het bericht dat ik slokdarmkanker bleek te hebben.
Goed, toen we een dag later hoorden dat Esther in verwachting bleek van een tweeling. Onze vriend de gynaecoloog zat juist bij ons toen dat bericht door kwam.
Goed toen we hoorden dat ik operabel bleek.
Slecht toen de verkoop van de zaak niet doorging aan de aanvankelijke koopster.
Slecht toen er vocht aan de buikwand werd geconstateerd en opereren geen optie meer leek.
Goed toen de zaak verkocht werd aan Naber/Klotz.
Goed na de kijkoperatie toen er van geen vocht sprake bleek en de operatie gepland werd, incl. chemo kuren, dat wel.
Super toen ik na 8 uur bijkwam uit de operatie met mijn vrouw en grote dochter aan mijn bed. Overleven was nu een serieuze optie.
Super toen Tim en Tom gezond ter wereld kwamen en Esther die klus zo gezond weer klaarde!!
Goed toen we zoveel slokdarm vrienden zagen overleven, al had iedereen wel iets aan complicaties. Maar die had ik al vóór de operatie meldden mijn kinderen.
Slecht nu er toch een paar ons gaan - en zijn ontvallen en je wel erg vaak hoort dat er iets terugkomt.
Goed toen mijn oudste zus trouwde met een geweldige vent, weduwnaar, beiden Nederlanders die nu in USA wonen. Pracht feest hier in Nederland.
Goed met zo'n prachtig afscheidfeest waarop ruim 300 mensen meevierden dat ik 35 jaar mocht makelen en nu afscheid nam. Geweldig dispuut.
Goed om 5 weken door Zuid Europa te reizen en zoveel zon en vrienden te zien.
Slecht toen ik vorige week Anjo Smedema op haar 63e jaar mee mocht begeleiden op haar laatste aardse reis. Moeder van Herbert, een kanjer van een collega die bij me werkte en vrouw van Johan Smedema waar ik het vak van leerde. Maar bovenal een mens die voor mij veel betekende in mijn jonge jaren. Blij, stimulerend, geruststellend, warm. Dat was heftig daar in Gennep.
Slecht toen gistermorgen Riekie belde dat haar Jacques die morgen in haar armen was overleden na een lange ziekte met vallen en opstaan. Hoewel, hij is er goed mee niet langer te hoeven lijden.
Maar de balans is super positief als ik terugkijk op dit jaar, dat voor mij in het teken stond van het overleven. Dat is meer dan gelukt. Gereviseerd, vol fysieke en psychische littekens ga ik een nieuw jaar in. Vol vertrouwen. Dankbaar voor het enorme medeleven en de enorme belangstelling. De liefde klotste over de rand. Bakken vol heb ik nog staan. Een enkeling liet me in de steek, liet me vallen. (H)erkent me niet meer. Maar daar staan zoveel schatten tegenover dat dat verdriet draagbaar is. Al zul je nooit begrijpen wat mensen bezield om domweg weg te blijven en niet uit te praten wat ze kennelijk bezig houdt.
Die mensen wens ik vooral een beter 2008.
Beste André,
BeantwoordenVerwijderenWij wensen jou, Jorinde en de hele club (klein)kinderen een goed en bovenal gezond 2008 toe!
Fijn je afgelopen zaterdag gezien te hebben.
Groeten,
Herbert en Judith