Het was een leuk feest zondag bij Lucie en Rien. De opening van hun hotelletje. Althans d eoplevering van de ruwe fase, die nu een heel eind af is. Nu nog afbouwen, de spullen er in en het feest kan beginnen. Ze waren er allemaal, de Fransen uit het dorp, de (oud-) collega's en vrienden van beiden, dus veel bekenden voor mij. Knots gezellig om dan zo ver van huis eens bij te praten met mensen die je al tijden niet gezien hebt. Allemaal erg betrokken en geïnteresseerd, maar ja je reist ook niet 1.000 km om dan niet echt belangstelling te tonen. Blijkt de oudste zoon van Rien onze jongste zoon les te geven op de Avans Hogeschool. En zo kwamen er meer toevaliigheden langs. Mijn nieuwe bril scoorde erg goed. En mijn vriendinnen (Wouke en Annemieke) ook. Die kenden ook wat mensen maar vooral uit het cirquit wat als Nederlander hier woont en nieuw geluk zocht. Dat is een speciale club met mensen. Bijzonder allemaal, want je gaat niet zo even deze afstand verhuizen als je niet moedig en grensverleggend bent. Dat zijn ze dus nagenoeg allemaal. Meestal duurzaam hier wonend. Soms nog een baan, maar dan meestal aflopend. Ondernemers, leraren, adviseurs, journalisten, tv/radio mensen. Interessante groep. En dat mensen hun eigen nationaliteit opzoeken in het buitenland mogen we de nieuwe Nederlanders bij ons niet verwijten. Hier is het hetzelfde. Ons kent ons en het trekt allemaal samen. En dan even de hond ophalen, 35 km. Dat doen we even denk je dan, maar daar doe je hier ruim een uur over. Met een snelle auto. Maar het leven is wel als God in Frankrijk. Heel ontspannen. Het weer was zaterdag stralend (verbrand), zondag redelijk, gisteren slecht en vandaag weer prima. Er staan twee honden te roepen dat ze een grote wandeling willen maken, dus ik sluit af. O nee, het is de bazin die er een tot de orde riep, maar laat ik toch maar gaan wandelen nu, want dat was de afspraak.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten