Weer thuis en maar net niet in het ziekenhuis

Op een fantastische manier en keurig op tijd heeft de KLM mij gisteren op Schiphol afgezet, de laatste 10 km rijdend, want wat ligt de Kaagbaan toch een eind van het stationsgebouw. De NS stond me op te wachten, dus het glas witte wijn bij Johnny, onze clubhuis-/restauranthouder van de hoek, genoot ik keurig bijtijds. Hij kwam me gewoon van de stoep plukken, want ook zijn vrouw zit in het buitenland! Matthijs was de hele nacht een filmcessie met vrienden aan het houden buiten de deur, dus ik had de 400m2 thuis voor mij alleen. De dames zitten/liggen nog in Tunesië en komen vannacht om 3 uur op Schiphol aan. De avond voor mijn vertrek waren Wouke en ik (en nog wat mensen) uitgenodigd in een restaurantje wat Peter, een Nederlandse galeriehouder met een kleine galerie in Frankrijk, ging openen. 'Le Garage' noemt hij het, hoewel je er met een auto nooit in zou kunnen want het ligt op een geaccidenteerd terrein. Maar goed, Joop Braakhekke komt er toch niet. Leuk op 1 mei een feestje bij Peter die inmiddels solo daar woont en nu zijn woonkamer verbouwde tot een sfeervol restaurant. Via de keuken de tuin in, waar de gasten stonden. Onder een luifeltje, heerlijk temperatuur. Iedereen bediende zich zelf. Peter ook. Maar de keuken was merkwaardig leeg. Geen bussen, geen kruiden, geen pannen die gebruikt waren. Later bleek dat Peter was vergeten dat het 1 mei was. In Nederland dit jaar een vrije dag door Hemelvaart, maar in Frankrijk al generaties lang, dus hij had geen grondstoffen in kunnen kopen...... Een opening van een restaurant zonder eten is natuurlijk wel bijzonder. Dat onthoud je. Er waren weer leuke Nederlanders, zelfs een Engelsman, een Belgische en .... een paar Fransen zowaar. Ook 2 jongelui die even op bezoek waren. Heel gezellig. Maar met een lege maag moet je niet te veel drinken en daarna zeker niet gaan discussiëren met iemand die er kennelijk behoefte in schept vooral vage antwoorden te geven als je geïnteresseerd vraagt wat hij in het verleden deed. Dat had ik beter niet kunnen doen. Een aanpalende branche van die van mij en door wat kengetallen te noemen wist ik zeker dat het niet goed ging met de informatie. En dat wat ik inbracht als wat mij bezig hield in mijn zakelijke leven werd na vrijwel elke zin afgedaan als 'niet relevant' maar dan wat duidelijker uitgedrukt. Tja, drank maakt meer stuk ...... Maar het was een leuke avond.
Het gras bij Wouke is gemaaid. Moest wel want 'mijn' vliegtuig bracht haar dochter en kleinkind mee en die willen ook lekker in de zon zitten. Ik zag ze het vliegtuig uitkomen en vind het terecht dat mijn gastvrouw een trotse (groot-) moeder is. Ik ben nu een trotse tuinman. En erg dankbaar voor een heerlijke week Frankrijk, bij een goede vriendin, die overigens bijna met een ziekenhuisopname voor mij eindigde.
Erasmus had namelijk een berichtje gestuurd dat ze me op 5 mei wilden hebben voor opname en op 6 mei de (herstel)operatie. Toch even uitgelegd dat ze dan ook 2 kleinkinderen en 2 kinderen op moesten nemen op psychiatrie, want die rekenden er al maanden op met (o)pa en (o)ma naar Disney te gaan a.s. donderdag tm zaterdag. Dat risico namen ze niet dus de operatie is uitgesteld.
Nog even snel een goede vriend gebeld. Ze willen gaan kopen op het Paleiskwartier. Hoe het er mee stond. Heel goed. Dreigen nu in ons gebouw te kopen. Dat gaat wijn kosten.... Chronisch. En o God zijn vrouw kookt nog beter dan de mijne. Laten we maar samen een hond nemen om de calorieën weg te lopen. Eerder pasten ze al op onze hond. Dus hond delen kennen we.
De was zit in de machine, met behulp van aanwijzingen van mijn schoondochter, de boodschappen bijna in huis en de zon schijnt. Ik ga scooter rijden.
Fijn om thuis te zijn.