Niet weg te slaan

We komen moeilijk weg uit Sitges. Het weer is gewoon te goed, maar bovenal de vriendschap van Irene en Peter en hun kinderen. Maar het weer is de smoes om te blijven.En dan die lunches aan het strand of op hun terras met uitzicht op strand en zonnige zee. Er wordt nog gezwommen en Junior, nu 10 jaar, is nog even wezen surfen. Op de golven en daar schijnt hij verdraaid goed in te zijn. Stoer aan het toepen gegaan gisteravond met de 17 jarige Beau, de oudste dochter, Peter en Junior, de jongste kerel. Die wilde gewoon stoppen en nam zijn verlies. Maar Beau gebruikte een beetje van haar onmetelijke talent en maakte Peter en mij gigantisch in. Dat geeft een rot gevoel, want het wordt jaarlijks erger. En dat kind, nou ja, die jongedame, die moet nog gaan studeren...... Wat moet ze dan nog leren als je zo toept.  En Irene is de bindende factor aan de eettafel. Eenvoudige dis noemt ze het, maar het is verrukkelijk en de wijn royaal voorhanden. Hun nieuwbouwpandje, naast de huidige woning, is bijna klaar.Een geweldig domein, met een nog mooier uitzicht en nog meer voorzieningen, waaronder een lift en misschien wel een jacuzzy (of hoe schrijf je dat) op het dakterras. Het is een geweldige plaats om te zijn. De zon is je vriend. We zaten net nog even voor de camper te lezen; gewoon tot 17.00 uur buiten met 18 - 19 graden. En wat die Nederlanders hier doen, die nog gewoon werken, nou ja gewoon. Die genieten van het weer en vliegen even naar Nederland voor de klus. Zo ook de KLM piloot die ik sprak. Die is misschien nog wel sneller op zijn werk dan zijn in Nederland wonende collega. Ik moet weer aan de slag met de studie; vrachtwagenrijbewijs theorie, want 15 december moet ik daarvoor examen doen. En natuurlijk Rechten, want ook daarvoor wil ik nog examen doen in december. Nou, ik ben benieuwd; er zijn nu 49.965 bezoekers op mijn weblog geweest. Dus vandaag of morgen komt de 50.000e. Dat wordt feest. Reageer dus even op dit bericht. Groet en tot december, dan komt die oude man weer uit Spanje....