zaterdag 24 januari 2009

onderweg

We staan met onze camper nu aan de Rhein, 300km van huis, Bacherach heet het hier. De boten en goederentreinen komen voor langs, het water ligt op geen 200 meter, Bundesstraße 9 op geen 100. Eerder, zo'n 45 jr geleden was ik hier op de fiets, met mijn verkennersgroep. Gast van de Duitse Baden Powell aanhangers. Altijd als we uit Oostenrijk komen vindt Jorinde ongevraagd deze regio overnachtingswaardig. Seefeld was weer een mooie bestemming, NKC reis was perfect. De 21 campers huisvesten weer overwegend gezellige mensen, die van gezelligheid, lekker eten en verre en veel reizen houden. Er viel veel sneeuw, was veelal prachtige zon en de pistes waren klantvriendelijk. De 5 sterrencamping Alpin is zeer de moeite waard. Ook sanitair, sauna, gasaansluiting en het geweldige restaurant maken het de moeite van een bezoek waard. Het lukte zowaar 1x 6 mensen mee te krijgen om samen te skiën. Dus met 8 totaal genoten. In de taxibus naar de piste en verder alleen maar genieten. Steeds meer helmen op de piste, heel goed! De nieuwe LPG fles voor huishoudelijk gebruik is geweldig gebleken. Dat werkt dus echt. Allen tv en reciever blijven vervelen. En Jorinde keek wel erg verlangend naar grotere campers, terwijl ik pas 12 mei mijn praktijkexamen vrachtwagen ga doen. Theorie (chauffeursdiploma) heb ik alvwel binnen. We gaan morgen weer thuiskomen, post doornemen, camper schoon maken en weer voorbereiden voor de volgende reis, 1 maart. Italië ? NL reis? Duitsland? We zien wel. Eerst even mijn verjaardag vieren, de derde.

Verzonden vanaf mijn Windows Mobile®-telefoon.

1 opmerking:

  1. Gerda van der Wal27 januari 2009 om 16:35

    Hallo André,

    Zojuist heb ik even de tijd genomen om je laatste vakantieberichten te lezen. Het is heerlijk om te kunnen lezen hoe het met jou en je dierbaren gaat.
    Graag wil ik je laten weten dat mijn echtgenoot Marten op 6 januari is overleden. De crematiebijeenkomst was op 12 januari. Marten had 9 jaar de spierziekte ALS en heeft het echt tot het einde toe volgehouden. Toen hij het gevoel kreeg te stikken was voor hem de definitieve grens bereikt. Hij heeft nog 7 dagen heel rustig liggen slapen nadat wij, mijn dochters en ik, op 30 december heel rustig afscheid van hem hebbengenomen.
    De crematiebijeenkomst hebben we afgesloten met een heel gezellige borrel met ca. 90 personen. Precies zoals hij dat wilde. Wij hebben sterk het gevoel dat het zo allemaal goed is.

    Een hartelijke groet (met knuffel)
    Gerda
    PS
    Wil je nog concurrentiecijfers ontvangen?

    BeantwoordenVerwijderen