Starterswoning

Mag het ook voor dat geld?

Toen ik mijn eerste huis kocht en de eerste huizen verkocht, toch al weer ruim 35 jaar geleden, ging dat even anders. Principieel anders. Een starters-woning die we toen bouwden was een starters-woning. Dus een woning om mee te starten. Kaal, zonder opties, zonder luxe maar met een prima basis. Gewoon een stevig huis op een behoorlijke kavel. Met de mogelijkheid veelal voor een garage; vrijwel nooit stond er een standaard bij. Niks tegels in de keuken. Ja boven het aanrecht 3 rijen 15x15 cm en bij de plaats voor het kooktoestel. Dan een keuken van 2.20 m met roestvrijstalen blad; luxe woning met een blad met wafelmotief en zowaar 3 tot 4 bovenkastjes. CV was een optie. Losse kasten moesten om subsidie te krijgen. En vooral ook veel ruimte, want dan kreeg je wat meer subsidie. De badkamer (wat heet) had zowaar een douchehoek, een 10x10 cm dubbel hard gebakken vloertegel (net als het toilet beneden) en ter plaatse van de douche zomaar wandtegels tot 180 cm hoog. Allemaal 15x15cm. Vaak een vaste trap naar de zolder en daar kwamen toen al geïsoleerde dakplaten in voor en die waren dan weer belegd met van die mooie beton pannen. En buiten? Een ‘omheining’ van paaltjes met draad, ligusterhaagje soms, terras van 150 cm diep, stoepje bij de voordeur en heel soms, als er dan toch een garage kwam een tegelpad van 40x60 naar die garage, maar dan wel 40 cm breed! Maar dat moois kostte dan f 65.000,-- vrij op naam en bij handige architectuur kreeg je daar subsidie op. Maar dan moest je het niet duurder maken door meerwerk.

Wedden dat zoiets nog steeds kan? Relatief dan. Met een rente van 4,5%? En een kabinet wat de aftrekbaarheid daarvan in stand wil houden. Maar dan moet de starter wel zijn ambities bijstellen aan de portemonnee. Nu maken we mee dat alleen de keuken in de starters-woning al € 25.000,-- kost!