Zaterdagmorgen, uitzicht op de oude Rotterdanse Maashaven, de Hogeschool en een mooi gezicht op het oude Belastingkantoor nu bewoond door studenten. Maar goed, het had het Slotermeer moeten zijn. Maar oké, het is niet anders. Weer wat bijgekomen. Heb de sonde kunnen tegenhouden en eet nu vloeibaar. Ondanks andere suggesties van mij aan de diëtiste blijkt dat naast Nutricia krachtvoer vooral pap te zijn. Wat je lrijgt is erg ... 'Maar ja', zegt de goedwillene zuster 'het is van belang.' Niemand blijkt dit soort papjes na de crisis nog gegeten te hebben. Naast mij een jongen uit Nepal, 20 jaar, zware chemo. Was in Nepal een knots van eem tumor weggehaald die nu dreigt terug te komen. Via AMC hier terecht gekomen. Studeert kort in regio Tilburg waar vader verblijft. Moeder en rest van de familie woont in Nepal en bellen bij nacht en ontij op zijn muziekmakende mobel of de hard bellende vaste telefoon. Zijn vriend heeft een mobiiel met mp-3 speler en zal de koptelefoon wel kwijt zijn. Maar ja, het is voor hem een drama wat hem overkomt. Zover van huis. Maar überhaupt. Ik denk maandag weer te horen hoe nu verder met chemo. Daar kijk ik met spanning naar uit. Als iemand een suggestie heeft!
Beste André en Jorinde,
BeantwoordenVerwijderenWat vervelend, nu alles weer goed leek te gaan, dat dit er dan weer even bij komt. Van Jorinde had ik al gehoord dat de Chemo deze keer harder aanpakte dan vorige keren.
Ze hebben daar in Rotterdam toch zeker geen connecties met jouw concurentie? Het lijkt wel of ze je persé een kopje kleiner willen maken. Zal niet lukken vermoed ik.
Ik heb helaas geen suggesties, maar weet uit eigen ervaring dat het altijd elke dag weer een beetje beter gaat. En daar zul je het waarschijnlijk mee moeten doen. Van harte beterschap.
PS: De door mij eerder geschonken petten zijn verstelbaar en passen ook op kleinere kopjes. Valt weer mee hé.
Groetjes van Pieter & Diny