3-1-2007 Een dag nadat het allemaal anders werd.
Notaris, bankier, familie en zakelijke partners aan tafel en praten zaken door die nu ineens van belang zijn geworden. Je agenda is korter, de prioriteiten zo anders.
De kinderen zijn jaren ouder gworden in een dag. Ineens is het anders en moet de jongste haar eindexamen en de een na jongste zijn tentamens prioriteit gaan geven, maar dat doe je niet even. Ze zien er echt diep ongelukkig uit en kunnen zich niet concentreren. Niemand kan dat. Er wordt nauwelijks geproduceerd. Maar aan mijn tafel gebeurd veel, heel veel.
Dan het telefoontje; je kinderen, die van de twee mooiste zonen, verwachten een tweeling!
Dagen daarna gaat het snel door. Naar de internist die onderzoeken doet en de kansen bespreekt die zich aan gaan dienen als de scan is geweest. Een geweldig mens die zichtbaar aangeslagen is. Die wil wat ik wil; snel en doortastend handelen om de onzekerheid weg te nemen, maar niet struikelen over de snelweg.
Nieuwe motor weg, camper afbesteld, duikspullen naar de zoon, 2e auto zou toch al weg gaan nu we in het centrum wonen. Dan leer je vrienden kennen. Snel schakelen, want er bestaat geen scenario waar deze zaken in passen en bestellen van nieuw als het achteraf meevalt is erg eenvoudig. Negatief bezig blijven is zinloos en leidt tot negatievfe spanningen. Dit kan je beter heel snel doen en dat deden we.
De hele week tientallen mails, veel bloemstukken, ontelbare telefoontjes en via de zaak heel veel reacties van mensen die warmte wilden geven en willen delen. Warmte, liefde dat is wat je wil en krijgt, in hoge mate! En hoe ...
' wat moet ik zeggen' (weet ik dan ook niet)
' met stomheid geslagen'
' jij? ongelooflijk' (wie dan wel?)
' oneerlijk' (wie is er eerlijk de klos?)
' als er een God is, waarom?' (omdat hij daar niet overgaat; anders konden we de ziekenhuizen sluiten)
' kwam nooit in de kerk. Heb zondag een kaars voor je opgestoken en ben naar de kerk geweest' (kijk dat is de harde kern)
' leven is meervoud voor lef. Daar heb je veel van dus dat moet goedkomen'
' ze kunnen er makkelijk bij met die grote mond van je' (en dat is zo'n goede vriend dat je dat goed doet)
en tenslotte:
- heel veel voorbeelden van goed afgelopen gevallen
- plotseling kan er heel veel medisch, door deskundige vrienden voorgedragen
- plotseling ken je de toppers op medisch gebeid en hebben die tijd voor je
en dat is dan weer een lichtpunt in deze beroerde tijd
Tenslotte op 9-1-06 de PET scan, gecombineerd met een beperkte CTscan. . Dat viel mee, maar helaas, de grote CT scan moet toch even later, uiteindelijk op 12-1. Daar heb ik geen goed woord voor over. Geen enkele communicatie mogelijk; loket GZG is potdicht en wacht maar op de brief die je thuis krijgt. Toch gaan we op 11-1-06 voor de bespreking van de kansen op basis van de PET scan en daar is nu het wachten op. Intussen raakt de wijnkelder en koffiebus leeg.
beste andre en lieve mevrouw,ja een mooie stelling,maar ik doe het zo.gewoon ziek zijn en gewoon doorgaan,want wij zijn ook gezegend met van alles maar dat weten we pas definitief naar 22 febr,hebben de nodige ct-mri en egoscopien achter de rug'''''niet belangrijk'''''''want jij weet waar het over gaat andre.natuurlijk wensen wij jou alle sterkte en een mooi herstel toe,het is knokken maar dat kun jij,dat heb ik ervaren vriend.je zult wel overladen worden met alle wensen enz.enz.maar jeanne en ik hadden het over chalet,waar we vroeger eens een wedstrijd hebben afgewerkt''''óverigens nooit vergeten en jou vrouw mocht de wijn kiezen'''''zomaar enkele dingen die blijven hangen''''''''van de velen''''''''maar wij zijn er als je wilt en kunt,om samen met je lieve vrouw eens te dineren,laat weten wanneer je magt en kunt,jeanne jo als gastvrouw en gastheer zou een kleine steun zijn in de strijd die je nu voert.
BeantwoordenVerwijderenvriend,wij niet altijd op de voorgrond,maar als het nodig is zijn we er,zoals je ziet.andre veel sterkte en laat maar horen,wij zijn er.
liefs groeten en dikke kussen en knuffels van jeanne en jo van tartwijk.tot ziens en houdoe van harte beterschap en hulp in de strijd.
Hallo familie van der Veer,
BeantwoordenVerwijderenheel veel succes en sterkte in de komende periode!
Liesbeth Baks
Beste Andre,
BeantwoordenVerwijderenIndrukwekkend,je relaas.
Hier is het koud, nat en de dijken worden bewaakt, goed dus om jullie wachttijd zonniger door te brengen. Onbegrijpelijk dat er zo gewacht moet worden, je schrijft gelukkig dat het medisch verantwoord is maar als je ervoor wilt gaan knokken zit je niet te wachten op wachten.
Een paar dagen voor zijn operatie sprak ik Cor en Marianne in AH- Arena , ze hadden het begrijpelijk niet breed, kwetsbaar maar ook erg dapper; “er is altijd hoop, dus pluk de dag” en na de volgende ontmoeting van onze karretjes tussen de schappen ook wel weer; “de volgende keer trakteren dus” Ik hoop echt dat de operatie het voor die twee het door die twee verdiende resultaat heeft.
Als je dit leest zit je, hoop ik, uitgerust en misschien ook wat bruiner achter de verwarming in het Paleiskwartier, we wensen jullie goede moed voor de 31’en verder,
Liefs en kracht , natuurlijk ook van Lucie,
Rien
(zou je je bij Tilanus niet in laten schrijven als Jansen i.p.v. v/d Veer)
Andre,
BeantwoordenVerwijderenToen ik voor je het eerst leerde kennen tijdens een motortochtje, dacht ik wat een bezig baasje! Ik zwak mijn reactie wat af! Mijn mening veranderde tijdens de drie dagen behoorlijk. Je bent eigenlijk best wel een aardige kerel.
Nu ik je weblog lees denk ik: je bent GEWELDIG zoals je met al die onderzoeken omgaat en je onzekerheden aan iedereen toevertrouwd. Het geeft je steun uiteraard, maar meniggeen kan dit niet opbrengen.
Ik ga ervan uit dat je ook dit jaar weer JOUW motortocht organiseert in een goede gezondheid.
Groet,
Michel