dinsdag 16 januari 2007

Op weg naar morgen

Dinsdag 16 januari

Zo, dat was de internist. Daar mag ik over 4 maanden terugkomen, vindt hij. Als ik geopereerd ben door de mannen van Tilanus, zoals hij ze noemt. Hij staat inmiddels zeer achter deze Rotterdamse (Erasmus) specialisten keuze. Vanmiddag gaf hij de einduitslag en constateerde dat de CT scan nog wel 2 extra kliertjes zichtbaar maakte in de buikholte die ipv ca.1 cm nu 1,25 cm zijn, maar daarmee nog niet kwaadaardig hoeven te zijn. Eerder vond hij er ook al 1. Wat de consequenties zijn moet allemaal blijken bij de operatie. Er bestaat altijd de kans dat men toch niet wil/kan, maar die acht hij klein en dan zal ik eerder bij hem terugkomen. Inmiddels heeft hij Tilanus de status gefaxt, omdat die vandaag niet telefonisch bereikbaar bleek, ook zijn assistente niet.
Daar zou hij morgen mee doorgaan en ik mocht hem dan rond 12 uur bellen. De CT scan hebben we al op cd; hij vond het een goed plan de PET scan ook in te laten branden en dat is inmiddels gebeurd.

Tot ……. mijn eigen medische vriend het maar niets vond zo’n halve afspraak, zelf is gaan bellen, de grote verleider speelde, oprecht doortastte en nu zitten we morgenvroeg om 9.40 uur aan tafel bij Professor Tilanus. In Rotterdam. En of we als de donder maar even het medische dossier mee zouden nemen want ze zullen die fax wel kwijt zijn. Dat is ook gebeurd!

Wat er ook van komt; wat ben ik rijk!

Zelfs mijn kapper ronde onze cessie gister af met: ‘ Klaar voor Rotterdam. Zo kan je ergens komen’ . Vanavond op de massage tafel, vannacht proberen te slapen en gruwelijk vroeg in de auto want ik kan mijn grote vriend niet meer onder ogen komen als ik alleen maar door een file deze unieke afspraak misloop. Zojuist belt mijn oudste zus, uit USA. Net voor ze naar haar werk gaat krijgt ze mijn mail. Ze is zielsgelukkig. Was ze toch al want ze heeft een nieuwe partner na jaren alleen zijn en komt er nu achter wat samen leven en lief en leed delen betekent. Haar medisch specialistische kinderen hebben haar gebeld.  ' Ome André stuurt een hele lange Nederlandse mail en hij lijkt ons belangrijk. Lees even en vertel wat er in staat.' Die schatjes zijn potdorie in Nederland geboren en 1 is er zelfs medisch opgeleid. Nou ja, die is dierenarts geworden.

Gistermiddag nog een wijs familielid op bezoek gehad. Die begon over de kracht in jezelf en blokkades die weg moeten. Genezen komt voor een groot deel van binnenuit. Je moet daar optimale kansen aan bieden, voorwaarden voor scheppen. Geef het ruimte en denk na of er de laatste tijd iets is gebeurd wat je diep heeft geraakt. Soms heelt tijd veel. Soms moet je het afdwingen. Jorinde en ik zijn diep gaan denken en kwamen wel wat tegen. Daar geven wij nu ruimte aan. Daar willen we over praten en mee aan de slag gaan. Hij is ook een ervaringsdeskundige. Deelde de goede gevoelens met ons en .. begreep dat van die wijn. Liet een flesje Chateau Mouton Rothschild uit 1975 achter. Dat die wat stoffig was vonden we ineens niet meer erg. Die bewaren we voor als we echt de top zien.

2 opmerkingen:

  1. José Pijnenburg16 januari 2007 om 20:30

    André en Jorinde,

    Ik heb verbazing en bewondering alle berichten op de web-log gelezen. De positieve manier waarop jullie deze moeilijke tijd beleven moet leiden tot een goed resultaat, dit kan niet anders. Ik ben blij te lezen dat een operatie mogelijk is. Ik leef bijzonder met jullie mee omdat ik door mijn eigen ervaring precies weet welke hoogte- en dieptepunten je nu ervaart. Als ik op welke wijze dan ook iets voor jullie kan betekenen dan hoor ik dit graag. Verder uiteraard veel sterkte toegewenst.


    José en Bas Pijnenburg

    BeantwoordenVerwijderen
  2. jeanne en jo van tartwijk10 februari 2007 om 10:27

    vriend,het gaf me te denken,nog proficiat'datum niet bekend''proost.andre ik las ergens;
    het is een kunst om in het grijs van deze dag,het blauw van morgen tezien.om te voelen dat verdriet geen volslagen leegte is,maar dat grijs en blauw volledig samen spelen.je raakt er nooit op uitgestudeerd.hoeft ook niet.maar je moet er wel mee bezig blijven.niet aan sleutelen,maar zorg wel dat je altijd een tubetje blauw bij je hebt.geeft de burger moed en kracht en met vriendschap als ruggesteun,je lieve vrouw en kinderen,zul je toch alle dagen genieten van de kleinste dingen,die ineens heel,heel groot worden.volgende week nemen we kontakt op.hou je taai en zie het positieve van het leven,de genotsminuten,uren dagen-maanden -jaren,van alles genieten en wij merken dat de bossche bol nog smaakt en een goed glas wijn mag je niet vergeten.vriend tot dan met liefs en een extra kus van jeanne en van mij een extra tubetje blauw.houdoe jo

    BeantwoordenVerwijderen