Al die buitenlanders…

Het is wat als je land overspoeld wordt met buitenlanders. Die zo veel mogelijk bij elkaar in de buurt gaan wonen. Ze nemen het liefst eigen eten, de eigen spullen, de eigen klusjesman en cultuur mee. Inburgeren is moeizaam haalbaar. Ze vormen clubs, integreren nauwelijks en blijven de eigen taal spreken. Dan flink mopperen op lands wijs en lands eer. Als je landgenoten weer naar huis gaan vraag je ze om vooral bij terugkomst naar je nieuwe ‘vader’land spullen mee te nemen die je erg tekort komt. En dan die restaurants, die winkels en de clubs waar je niet bij kan. Maar gelukkig ben je met velen en organiseer je je eigen feestjes en clubjes. Er gaat geen week voorbij of er is weer een eigen landen feest. Bij elkaar gaan eten maakt dat je tenminste ‘fatsoenlijk’te eten krijgt en een goed gesprek kan hebben. Ja het is me wat hier in Frankrijk waar ik  nu ben en me omringd weet door heel veel Nederlanders. Een daarvan heeft net een pension geopend, met een klein restaurant, dat wel. Ze krijgen binnenkort ook kookles. Nooit ondernemer geweest, maar de Hollanders zullen straks op vakantie hier weer bij een ‘gewoon Nederlands sprekend’ pension terecht kunnen. Wel erg lieve mensen. En dan al die andere Nederlanders hier. Deze week lekker Koninginnedag vieren, een dag later de dag van de arbeid (hé toch een Frans gebruik) en dan golfen met alle Nederlanders. En werkelijk alles met elkaar en soms met een verdwaalde Fransman. Wat laten ze dat stomme Holland toch lekker achter zich.