Het was een bijzondere ervaring, bezoek matigen. Dan komen er maar ca. 10 personen ipv 20 die er anders kwamen, op afspraak. Kinderen, kleinkinderen en directe familie, niet meer en dat is maar goed ook. De energie loopt er nu echt helemaal uit. Ik stap zojuist uit mijn ziekenhuisbed wat naast de pc staat om dit te typen. Vannacht had Beatrix dienst, gisteren Koos. Beide dame van Vivent zijn erg betrokken. Je ziet ze niet tot je beweegt, dan heb je ineens een verschijning. Ben nauwelijks wakker geworden en overgeven was er al helemaal niet bij. Wel braakneigingen. Maar minimaal. En zaterdag was het dan zover. Max dacht dat hij nooit meer met de Buurtbus van opa mee zou gaan nu mijn einde nadert. Maar dan kent hij Jan en Toos van Empel niet. Die stonden om 18 uur voor de deur met bus en kleding, zodat Max zich kon omkleden en met zijn broers en neef en nicht die hij nog even op ging halen echt Buurtbusje kon spelen. Alles weer uitstappen om gecontroleerd en met stempelen in te stappen en de reis te vervolgen.
Het was een droom die uitkwam en veel tranen opriep.
De zondag was erg rustig en werd afgewisseld met een lunch van Gerard en Mieke. Verder veel rust. De dag erna de rest van de begrafenis geregeld met Kramer, gevolgd door toch een ziekenhuis bezoek bij Dr Tineke Smilde, oncoloog. Prima ontvangst, maar geen punctie want het vocht bleek mee te vallen en de lever ernstig vergroot. Het offer zou niet het rendement brengen wat in verhouding staat. En gisteren gedoucht door de thuiszorg die toch nog kwam, al was het erg laat. Maar ja, trouwe klanten gaan voor. en Brigitte bracht weer een hoop ontspanning.
Al met al is het beter en rustiger zo, al loopt de energie steeds harder weg. Reden om het e-mail adres herinnering@vanderveer.nu aan te maken als iemand weer een lange mail met herinneringen kwijt wil die op mijn adres aankomen nu en die me erg emotioneren en dan verdwijnen. Beter dus naar dat adres te mailen.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten