Weekend

Vandaag gaat het minder slecht, al was ik vaak en uiteindelijk al om 6 uur wakker. Maar overdag een stuk beter. Zelfs het idee opgevat samen met Jorinde de vrijdagse lunch op kantoor te gaan gebruiken. Frites etc. Goede gewoonte en die kwam goed aan! De conditie bleek merkbaar beter, zodat de rolstoel die besteld is zondag bij de doop nog niet nodig is misschien.
Heerlijk op kantoor een aantal zaken door te nemen en kennis te maken met nieuw jong talent van het buur-hypotheekkantoor. Allemaal klaar voor de storm van a.s. woensdag als de vele honderden kandidaten kennis kunnen nemen van het nieuwe projectdeel in het Paleiskwartier, Het Kabinet. Dat zal een drukte worden in Hotel Central waar ook bijna mijn hele gezin het kantoorteam komt versterken.

Gisteren eens de politieke web-logs van de deelnemende partijen aan de Provinciale verkiezingen bekeken; bijzonder. Wat een energie wordt er gestopt in het onderling tegen elkaar afzetten en uit de schulp komen. Heerlijk. Hoop dat het straks allemaal wat opener wordt in de toren aan de Brabantlaan en bedrijfsleven en politiek elkaar wat beter weten te vinden. Voor zover dat al niet gebeurde op wat plaatsen.
Natuurlijk zijn er een paar kanjers, waarvan ik er een aantal ook persoonlijk erg goed ken, die meer dan de moeite waard zijn en dag en nacht in touw zijn voor de goede zaak. Oog hebben voor de menselijke maat. Zo stuurde Onno al heel vroeg een warme persoonlijke beterschapgroet en heeft hij altijd een warme arm en goed gehoor voor je als hij Jorinde of mij ontmoet, waar ook. Ik weet dat hij er echt voor gaat!
Ook Aloysia die ik via Jan al weer heel lang ken gaat voor haar goede zaak. Heeft haar missie en moet je remmen ipv aanjagen. Er gaat geen week voorbij of ik krijg een lieve mail van haar; uit het hart de schat. Tussen haar verkiezingsstrijd door.
Kijk vanuit mijn appartement tegen een rode plaat aan; oeps Rieky, die is klein. Op zo’n penthouse hoort echt een grotere PvdA plaat, maar je hebt nu wel andere dingen aan je hoofd! En zo zijn we allemaal ons strijd aan het voeren.

Maar met mijn weblog loopt het wat uit de hand; het zijn 7.400 kliks en 2.300 unieke contacten. Veel meer als wat ik eerder dacht omdat ik verkeerd keek. En toch belde mij net iemand met heel veel vrije tijd; 'en hoe gaat het met je? Al wat opgeknapt?' En legt, nadat ik nu wel verplicht was even uit te leggen waar ik sta, zijn probleem vervolgens bij mij neer. Nou ja. Dat gebeurt eigenlijk zelden.
Verder alleen lieve, warme en dus heerlijke reacties. En iedereen maar denken dat ik bestormd word met bezoek. Welnee. Niet 1 per dag. Maar dit weekend komt er meer over me heen.

En dat het weekend word weet ik, door de vrijdagfrites van kantoor. Daardoor kreeg ik weer een idee van tijd. Rust uit, denk aan je zelf. Kom gerust. Fijn van die bloemen. Vaas was al een uur leeg! Fijn dat de excursie goed ging.