Haren op de badrand

Drukke week, zo na de overname start, want er komt wel wat voor kijken natuurlijk. Ook veel aanloop en goede gesprekken en het eerste zakelijke gesprek wat we samen deden was meteen heel bijzonder. Kreeg toen een bevestiging van de juiste keuze. Je zag de opdrachtgever kijken naar Toine Naber. Onderzoekend en bevestigend en aan het einde van het voor allen belangrijke projectgesprek was er geen enkele twijfel meer. Als ik snel beter zou zijn en het weer over zou nemen zou dat bijna een teleurstelling betekenen. Geweldig!

Maar op de badrand verschenen toch lange haren. De pet zal van pas gaan komen. Goed dat Theo Bouman mij een selectie Panasonic petten biedt; alle kleuren zei hij. Ben benieuwd, maar moet nu eerst gaan chemo-en in Rotterdam. Kwam mar niet aan de weblog toe.

Het diner maandagavond met de nieuwe partners was heel bijzonder. We hebben ze overladen met attenties en leermomenten. De bestelbus van ons kantoor stond lomp en schoon geparkeerd voor de ingang van het geweldige restaurant en nog zagen ze hem niet. Maar blij verrast heb ik ze toch de sleutels overhandigd. Geweldige avond met geweldige mensen. Ze hebben in de afgelopen 3 dagen keihard gewerkt en al veel Naber kennis en kunde en mensen ingezet. Vandaag stond het ook in de krant en accountants zijn druk bezig om te kijken of ergens lijken in een kastje zitten, maar dat is natuurlijk theorie met een Janneke bij onze boekhouding. Die noteert elke pen en elke euro.

Maandag stond echt in het teken van afrondende gesprekken met de eigen mensen over de portefeuille en dat liep geweldig.

Dinsdag vriend Frans, mijn privé piloot, gesproken en, zoals met hem gebruikelijk, weggedroomd en gediscussieerd. Daarna naar de accountant waar, zoals gebruikelijk, de noodzakelijke info van mijn  Van Lanschot weer ontbrak. Die weten pas 2 maanden wat de situatie is en hebben al 5 maanden de vraag liggen even alles op een rijtje te zetten. De snelheid van hen kan je aflezen aan de reclame op de toren van hen op het Paleiskwartier. De betrokkenheid is nul. De deskundigheid verdrietig. Maar ja, wat zeur ik, ga alleen maar een zware operatie in met een betrekkelijke overlevingskans. Je hoeft als bankier, zelfs als je elkaar goed kent, toch niet overal rekening mee te houden. Je moet toch netwerken en voorzitteren en bezig zijn met jezelf? Vergeten wat ik voor hem betekende en zelfs in nood nog reageren met dat je eens zal kijken of je iets kan doen. Gelukkig heb ik reageren mij andere relaties heel anders merkte ik de laatste weken. Maar die zijn gewend betrokken te zijn en veelal afhankelijk van hun eigen handelen.

De lunch met mijn corpo maatje, net terug van een heftige buikoperatie (ja een vrouw dus) was hartverwarmend. Bijgekletst maar niet vel gegeten want de hele familie van ons voelt een buikgriep aakomen en dat kan me de tweede chemo ronde kosten, dus kalm aan. Maar we zijn weer bij samen en zij kan door met Volkshuisvesten!!

Met de tekst schrijver gekeken of er een boek zit in de columns en web log en daar hoor je meer van.

Ga nu eerst naar Rotterdam. Tot zaterdag Remco me daar van de slangen verlost.

En intussen is die lieve schat van me hoofdverpleegster geworden met 2 zieke kinderen en een beetje zieke vent, maar die gaat ze nu wegbrengen.

Zal vandaag druk worden nu in het Brabants Dagblad de overname staat.