Het is niet voor niets geweest.

Zondag wel erg veel mensen in huis, maar eigen schuld, toch? Als je 5 kinderen hebt met aanhang en 7 kleinkinderen wordt het druk. En dan Marcel Willems die met zijn lach, opwekkende humeur en mooie apparatuur de mooiste foto's maakt. Gebouwen man blijkt ook geweldige portret fotograaf. En telkens als hij bij ons komt is de familie groter. Job en Esther verzorgden de catering. Er gingen 2 magnums Cava door en heel veel hapjes. En de tranen waren niet alleen van het huilen. De familie was echt één grote familie. Het doet je goed als je ze allemaal om je heen hebt, moment om te koesteren.

En dan gaan gaan je liefste buren op vakantie, dus nog even een knuffel. En komt je liefste buurmeisje weer thuis, dus nog even een knuffel.

Vandaag stond de telefoon en mail niet stil. Jorinde heeft een secretaresse rol, vangt alles af en op. Pakken koffie gaan er door, vazen vol bloemen, alle vazen zijn domweg op.

De moeilijkste vraag in de mails is: "geef maar aan wat je wil en wanneer ik mag komen". Mijn God wat moeten we daar nu mee? Iedereen gaan nabellen? Dus het standaard antwoord per mail is, bel vooral met Jorinde die selecties maakt en bezoeken samenvoegt. Van sommige clubjes willen alle leden individueel komen, daar kom ik de komende weken niet doorheen. En sommigen nodigen zich zelf uit, maar gelukkig voorwaardelijk. Een half uur is de max en dat moet dan afgewisseld worden met rust.

vandaag waren er pracht bezoeken. Zussen en Amerikaanse nicht die net is aangekomen om weer in NL. te gaan wonen. Oude vrienden en 2 hartsvrienden uit de projectontwikkeling hier ter plaatse. De stad had er heel anders uitgezien als zij er niet waren. Eind van de middag kwam de accountmanager van de locatie waar wij de begrafenis dienst en condoleance willen houden. Bijzonder je daar zelf mee te bemoeien. En in de avond een vriendin uit de corporatie wereld, die net als mijn corporatievriend van zaterdag aangaf dat die wereld op de kop staat. Zonde dat ik daar geen duwtje meer aan kan geven. Maar ik heb er nu alle energie aangegeven die nog mogelijk was.

En als een rode draad loopt Brigitte er doorheen. Al weer jaren gehuwd met een succesvolle directeur ontwikkeling die nu ........ corporatie directeur is. Dus met die corporatie komt het wel goed, anders stopt Brigitte er gewoon wat prikkels in. Haar naalden werken bij mij geweldig. Morgen is ze er weer en vrijdag.

Vandaag hebben we Matthijs en Jessica aan een huis zien komen, op het Paleiskwartier, 500 meter van ons, 70 meter van zijn oma. Lief compact appartement, direct beschikbaar, dus binnen 1 maand wonen zij hier. Maak ik mogelijk toch de inwijding van hun paleisje mee. Dat is de wens die ik had naast de twee anderen die morgen in het Brabants Dagblad staan. Dus morgen zal het nog wel drukker worden.

Het leven blijft de moeite waard geleefd te worden en de huisarts en Brigitte helpen me daar goed mee. Morgenvroeg naar de oncoloog.